Lib.  Ep. Par.

 1     I,  20, 1   |           otiosam generalitas esse cognoscit. ~2.
 2     I,  21, 1   |           prospera de se pervenire cognoscit. ~2.
 3     I,  42, 1   |        nobis se in aliquo paruisse cognoscit. ~2.
 4    II,  33, 2   |           suus et sicut expendendo cognoscit incommoda, ita rebus perfectis
 5   III,  23, 2   |      parentibus feliciter paruisse cognoscit. ~3.
 6   III,  28, 2   |           principe sustineri posse cognoscit. ~
 7   III,  40, 2   |         debet quos pro se laborare cognoscit. invalidus est siquidem
 8    IV,  28, 1   |         sit, quod nobis displicere cognoscit. ~
 9     V,   3, 4   |          quod in alterum invenisse cognoscit. non extranea secteris exempla,
10     V,   7, 3   |     amittere, quod te generum suum cognoscit adquirere: nam quod poteras
11     V,  11, 1   |           vos necessaria comparare cognoscit. movete feliciter, ite moderati.
12     V,  18, 1   |         tamen et sibi se profuisse cognoscit. pridem igitur nos iussisse
13     V,  34, 5   |            se frequenter illusisse cognoscit. ~
14    VI,   4, 4   |        inter tot morum lumina esse cognoscit? vis odium non recipere?
15    VI,   5, 2   |            possit quod nos sentire cognoscit: arbitrium suae voluntatis
16    VI,  11, 1   | specialiter ad laudes electam esse cognoscit? illum siquidem honores
17    VI,  19, 2   |            invenit quam in se ipse cognoscit, periclitantia confirmat,
18   VII,   8, 2   |          se occulto hoste caruisse cognoscit. cottidie triumphas, si
19   VII,  18, 1   |        incipit animo cedere, si se cognoscit similia non habere. atque
20  VIII,  18, 4   |        reatu iacet, qui se imparem cognoscit muneribus consecutis. habes
21    IX,   5, 2   |         quantum se expendere posse cognoscit, reliquum periclitantibus
22    IX,   6, 3   |         desinit quae ibi agi posse cognoscit: primum Nerei fluenta marinis
23    IX,   7, 1   |          se unusquisque melioribus cognoscit artibus studuisse, tanto
24    IX,  21, 3   |        cursu orationis sic errorem cognoscit absonum, quemadmodum boni
25     X,  27, 3   |           homines in se exercuisse cognoscit. et ideo tales viros his
26     X,  30, 3   |       recipit quem sibi subvenisse cognoscit: ad ipsius arbitrium gressus
27     X,  30, 4   |           ipsius cura vivere posse cognoscit. est enim, ut ita dixerim,
28    XI,  praef, 2|          talibus periclitatum esse cognoscit. ~3.
29    XI,   1, 8   |     peragit quod adcelerandum esse cognoscit. ~9.
30    XI,   7, 1   |            se quod penditur debere cognoscit. quam lautum est intrepidum
31    XI,  32, 1   |         exsolvit quod deberi iuste cognoscit. quapropter Pierius primicerium
32   XII,   5, 2   |       aliena pignora praelata esse cognoscit. et ideo non est aliquid
33   XII,   6, 2   |          redimit, qui se reum esse cognoscit. iniquis fraudibus non patebit
34   XII,   8, 3   |           et his, quorum interesse cognoscit, ab illa indictione praedictis
35   XII,  22, 6   |            publicis iniunctum esse cognoscit. nunc procurate quae iussa