Lib.  Ep. Par.

 1     I,   6, 1|                              Decet principem cura quae ad rem publicam
 2     I,   8, 1|           opponamus. fortuna minor principem quaerit, quia in vituperationem
 3     I,  20, 1|       fluctus pars minima videatur principem de spectaculis loqui, tamen
 4     I,  44, 4|      praesertim tempore, cum talem principem cognoscitis vos habere,
 5    II,  30, 1|             quia beneficialem esse principem licet nec intra regulas
 6   III,  16, 3|          suscipiat, qualem Romanum principem transmisisse cognoscat.
 7   III,  22, 1|         capiaris. festinat enim ad principem, qui vel solum potest videre
 8   III,  42, 2|                     Sed quia licet principem semper humaniora censere,
 9    IV,   3, 1|    dominorum. tales enim provehere principem decet, ut quotiens procerem
10     V,  18, 3|        iussio, quae constringit et principem. ~
11     V,  24, 2|       talibus causis, non fraudari principem decet, quia neglegentiae
12    VI,   5, 4|           debeat reprehendere quod principem constiterit censuisse. opus
13    VI,   9, 4|       virtutibus, quia nemo potest principem fallere, qui etiam rerum
14    VI,  23, 5|            agere, ut sua beneficia principem delectet augere. ~
15   VII,  31, 1|       nostro prospeximus, ut, quia principem cardinalem obsequiis nostris
16   VII,  39, 2|        habere praeceptio nec decet principem loqui quod non videatur
17  VIII,  10, 5|                   Rediit subito ad principem veteranus egressus primaevus,
18  VIII,  11, 3|     gloriosae memoriae Theodericum principem regum mea vobis saepe vota
19    IX,  10, 6|          fidele servitium. habetis principem, qui vobis cum beneficiis
20     X,   3, 7|       quando talem mecum constitui principem, qui et de nostra aequitate
21     X,  10, 1|   clementissimum et gloriosissimum principem destinavimus, de vestra
22     X,  13, 5|             Certe munus est videre principem. hoc a vobis pro rei publicae
23     X,  14, 2|           umbra deterreat. habetis principem, qui pietatis studio optet
24     X,  31, 2|            bella ferventia nutriti principem ferre poterant non probatum,
25     X,  32, 3| contulisset. quali enim reverentia principem colere potui, quem adhuc
26     X,  33, 1|            nostros ad serenissimum principem dirigentes congruum fuit
27     X,  34, 1|      nostros, quos ad serenissimum principem destinavimus, sanctitati
28     X,  35, 1|            nostros ad serenissimum principem deo favente direximus, per
29   XII,   7, 1|            barbariem et districtum principem, quando spoliatus iure negat
30   XII,  19, 4|      senatorum occursione laudari, principem sic suscipere, ut omnes
31   XII,  20, 1|       Romae papam, cum ad Orientis principem legationis gratia mitteretur
32   XII,  20, 2|            quid non agat apud pium principem talis legatio, quam destinatam