Lib.  Ep. Par.

 1     0,  praef, 10|          ut ita dixerim, speculum mentis tuae, ubi te omnis aetas
 2     I,  13, 2    |        ignoret, quos non vilitate mentis exercuit, sed patrocinii
 3     I,  37, 3    |        nec sub praetexta cruentae mentis causam pudoris intendis,
 4    II,  40, 3    |         revocat castitatem, sanat mentis taedium bonis cogitationibus
 5    II,  40, 11   |       composuit, ut his hymnis et mentis vulnera sanentur et divinitatis
 6   III,   6, 3    |       iuvenem per formae gratiam, mentis pulchritudine plus placentem.
 7   III,   6, 3    | serenitate corporis nubila quoque mentis abstergit. verum haec naturae
 8   III,   6, 3    |          magnarum artium detersus mentis penetralibus plus luceret.
 9   III,  20, 3    |     igitur confusione iam iniquae mentis impetus conquiescat, ne
10   III,  24, 2    |     integritatem propriae asserit mentis, qui iugibus persistit obsequiis. ~
11    IV,  15, 2    |           quaerit, ut confidentia mentis procellis obviare possit
12    IV,  23, 2    |    multorum: quos elapsos intimat mentis alienatione custodum. eos
13    IV,  41, 1    | damnareris: nunc autem religiosae mentis affectu odia mundana damnasse
14     V,  22, 3    |           oratio nec maius potest mentis esse testimonium quam qualitas
15     V,  40, 6    |    contineret, si nostris actibus mentis firmitas non adesset? haec
16    VI,   1, 7    |     quapropter erige confidentiam mentis tuae: consules esse magnanimos
17    VI,   5, 2    |         voluntatis deponit et ita mentis nostrae velle suscipit,
18    VI,  17, 4    |          ordinat, qualitatem tuae mentis exornat. sub nobis enim
19   VII,   5, 1    |       voluptas est prudentissimae mentis pulcherrima iugiter habitatione
20   VII,   5, 3    |       varietate descripta in tuae mentis contemplatione condideris,
21   VII,  26, 1    |       Saeculi huius honor humanae mentis est manifesta probatio,
22   VII,  26, 1    | cognoverit subiacere. sed humanae mentis felix illa condicio est,
23   VII,  35, 1    |   desiderare potest, qui de magna mentis puritate confidit. aspectum
24  VIII,  18, 2    |         flos aetatis et maturitas mentis: sed potius illa superavit,
25  VIII,  19, 3    |        studuit semper integritati mentis et nobilissimo pudore castitatem
26  VIII,  22, 1    |           praestitisse: sed talem mentis exhibuit constantiam, tantum
27    IX,   6, 2    |      munere sublevamus, ut primum mentis gaudio recreatus facilius
28    IX,  10, 2    |    donaremus: et quodam praesagio mentis divinae fecit etiam pium,
29    IX,  22, 2    |         te longissime constitutum mentis nostrae oculus serenus inspexit
30     X,   7, 4    |         linguae bonis abundare et mentis temperantiam custodire.
31    XI,  praef, 3 |  potestate cognoscitur, alacritas mentis divinis tantum muneribus
32    XI,  23, 1    |           etenim in eo sinceritas mentis, ut et iudice teste mereatur