Lib.  Ep. Par.

 1     I,   5, 1 |               instructes est, quem si homines fervida voluntate praetereunt,
 2     I,  13, 3 |               appetatur, quantum inde homines stimulari posse credimus,
 3     I,  45, 5 |          ostendere, quod obstupescant homines evenisse miroque modo naturis
 4    II,   2, 5 |                        Audentes facit homines fiducia sui, quia se non
 5    II,  14, 5 |                             Quid ergo homines facere debebunt, quando
 6    II,  16, 5 |          iunxit et animos. nam cum se homines soleant de vicinitate collidere,
 7    II,  19, 3 | periclitantibus nititur subvenire: et homines parcere nequeunt, cuius
 8    II,  40, 4 |            dominatum. hoc totum inter homines quinque tonis agitur, qui
 9    II,  40, 7 |           dicitur condidisse, ut, cum homines labore marcidos ad studium
10    II,  40, 13|             blandissime temperato, ut homines se ad tantam perducere non
11   III,  17, 3 |             potest esse felicius quam homines de solis legibus confidere
12   III,  17, 5 |               audiebatis. intellegite homines non tam corporea vi quam
13    IV,  47, 7 |            adversitate prosperitas et homines cum laedere cupiunt, beneficia
14    IV,  51, 11|             sibi ad munus summum tunc homines aestiment fuisse collatum.
15     V,   2, 2 |             dixerunt, quam ante omnes homines patria vestra offerente
16     V,  17, 2 |            deficiant, sed inconcussos homines ad destinata perducant,
17    VI,   2, 2 |           ante deserere quam de mundo homines contingat exire. ~3.
18    VI,   8, 1 |            exercere non poterat inter homines extremis condicionibus inclinatos,
19    VI,  10, 1 |       inremunerati iaceant, si semper homines ad honores comitatensi observatione
20   VII,  36, 1 |                          Nemo dubitat homines suavi varietate recreari,
21  VIII,  22, 2 |             potuisse mereri, per quod homines constat ornari. hos etiam
22    IX,   3, 3 |                               Intrant homines caligines profundas, vivunt
23    IX,   5, 1 |            inferant nuditatem, quando homines in famis periculo constituti
24    IX,   9, 4 |               venire fecerimus, tales homines destinate, per quos possimus
25    IX,  20, 1 |             quotiens a nobis coguntur homines legum beneficia postulare.
26    IX,  23, 4 |               fuisse laudatum. nam si homines ornat semel accepisse palmatam,
27     X,  27, 3 |           copiam largiri possit, quam homines in se exercuisse cognoscit.
28    XI,  37, 3 |      laboribus attributi, qui reddunt homines semper instructos: labores,
29   XII,   5, 8 |               administrare provincias homines vel mediocris intellegentiae
30   XII,  17, 1 |               introitus. cur, nefandi homines, perscrutamini accessus
31   XII,  24, 2 |      condicione mutata pedibus iuvant homines naves suas: vectrices sine
32   XII,  25, 1 |               consilium. suspenduntur homines, cum sua reges constituta