Lib.  Ep. Par.

 1     I,   2, 7|           quod nos tam necessarie cognoscis expetere. ~
 2     I,   7, 2|       comparasse quam subripuisse cognoscis, incorporanda militi nostro
 3     I,  38, 1|        iure memorato te retentare cognoscis, sine aliqua dilatione restitue,
 4     I,  42, 3|     reverendum humano generi esse cognoscis. ~4.
 5     I,  45, 7|    velociter currere vera ratione cognoscis, se movere non respicis. ~
 6    II,  15, 4|         ama quae in te remunerata cognoscis, ut nostra quoque iudicia
 7    II,  15, 4|         te bonis actibus imminere cognoscis.~
 8   III,  11, 2|      possis quod nos praestitisse cognoscis. avara fuge, iusta sequere,
 9   III,  27, 3| praefectos praetorio remotos esse cognoscis, qui sub illo esse monstraris,
10   III,  27, 3|        male agentem passurum esse cognoscis? ~
11   III,  39, 2|         nec licet negari, quod te cognoscis sub antiquitate largiri. ~
12    IV,  23, 1|         tibi auctoritate delegata cognoscis, ut circa te augeat gratiam
13    IV,  37, 1|         possis, quae et nos amare cognoscis. proavorum forsitan oblitterentur
14     V,  30, 1|           quod si ita gestum esse cognoscis, sine aliqua dilatione facias
15     V,  34, 3|            quod neminem eripuisse cognoscis. ~4.
16    VI,   4, 3|      talibus disceptas, quos tibi cognoscis esse potiores. sic ergo
17    VI,   4, 5|        provinciis ab appellatione cognoscis. ~6.
18    VI,  19, 9|     denique licentiam nostri esse cognoscis, qualem nos habere non probamur
19    VI,  20, 4|       bona conscientiae sparsisse cognoscis. quapropter opinionis tuae
20    VI,  21, 2|          quos tibi commissos esse cognoscis. Chlamydis tuae procul dubio
21    VI,  22, 2| quemadmodum nos tibi praestitisse cognoscis. de proximis vota causantium
22    VI,  23, 3|         quot te agmina circumdare cognoscis. ~4.
23   VII,   7, 3|       quos omnibus illudere posse cognoscis. praestigii genus est quod
24   VII,  18, 1|         quale nobis placere posse cognoscis. securitas te nostrae non
25    IX,   7, 5|       ordinis ipsius aestimatione cognoscis, cuius primaeva germina
26    IX,   8, 1|         utilitatibus nostris esse cognoscis, aequabili ordinatione disponas
27    IX,   8, 2|       adhuc propria bona redolere cognoscis? quodam modo iam debitum
28    IX,  14, 7|          vocare iudicium: quae si cognoscis facta, ulterius non praesumas,
29   XII,  10, 3|           quae te male distulisse cognoscis, quia nimis iniquum est,
30   XII,  12, 5|          iam indicia teneri posse cognoscis. ~
31   XII,  13, 2|        ubi te minime latere posse cognoscis? ut inludas oculis fortasse
32   XII,  19, 3|            qui te occursurum esse cognoscis. quale est enim in tanta