Lib.  Ep. Par.

 1     I,   3, 2|      suspecta? regnantis quippe sententia iudicium de solis actibus
 2     I,  27, 3|        examinata cognitio eorum sententia terminetur. ~4.
 3     I,  30, 2|        proferatur iure valitura sententia. si vero tanti facinoris
 4     I,  37, 5|    cadere, quos nostra visa est sententia liberare. pari modo contra
 5    II,   2, 1|       indubitata de repetitione sententia. pridem tibi honorum tribuimus
 6    IV,   2, 2|        crederis, qui Theoderici sententia comprobaris. ~3.
 7    IV,  28, 1|         cognoscere et probabili sententia terminare: quatenus nullus
 8    IV,  39, 5|     aequitate discussis feratur sententia, quam iuris dictat auctoritas.
 9    IV,  41, 1|     ordinem vicarii urbis Romae sententia damnareris: nunc autem religiosae
10    IV,  41, 2|    quapropter in abolitum missa sententia, quae a vicario urbis Romae
11     V,  21, 3|      utere, cum fuerit necesse, sententia, factus tot patribus senior,
12     V,  22, 1|         traditur examini, cuius sententia noscitur prolata pensari,
13     V,  40, 4|        in bonum publicum parata sententia, quia nullam tarditatem
14    VI,   9, 5|      praesens petitur, redempta sententia non timetur. querimonias
15   VII,   1, 3|         iudicat de salute: alia sententia potest corrigi, de vita
16  VIII,   2, 5|     haec illius fuit indubitata sententia, ut heredem bonorum suorum
17  VIII,   9, 3|         sedes celsa sublimet ne sententia salutaris, cui decet humiliter
18  VIII,  22, 2|         gloria, haec indubitata sententia frequenter potuisse mereri,
19    IX,  21, 9|    doctoribus querulis usurpata sententia, quia duabus curis ingenium
20    IX,  22, 2|       familia tanta produxerat, sententia nostra in eo corrigendum
21    IX,  23, 2|         sed sequitur incorrupta sententia. nam sicut idem curiae corpus
22    IX,  24, 1|   examinanda, sed veneranda est sententia, quia non potest de factis
23     X,   3, 5| iustitiae vestigium, qui de sua sententia causam se credit esse dicturum.
24     X,   3, 7|             Laudata est nimirum sententia, quae rerum praecipit modum,
25    XI,  27, 1|         igitur praerogativarium sententia nostra confirmat, ut gradu
26   XII,   1, 3| nihilominus sentiuntur. una est sententia plebis tales esse iudices,
27   XII,   1, 3|      deprimere, ita prosperrima sententia sublevare. ~4.