Lib. Ep. Par.
1 I, 3, 3| sensibus infuderunt, ut laboris tui fructum capias, cum
2 I, 12, 2| culmen elegimus, ut honesti laboris tui fieret praemium dignitas
3 I, 21, 1| probari, quando fructum laboris sui capit, dum ad nos prospera
4 II, 2, 3| divitias, cum ad eas praeter laboris studia pervenisses. solet
5 II, 21, 1| Grave nimis est, ut fructu laboris sui fraudetur industrius
6 II, 28, 1| nec illis tardius detur laboris pretium, qui sentire non
7 II, 28, 3| auctoritate conferimus, ut laboris tui tandem finitas excubias
8 IV, 3, 3| lucubratione sollicitum et laboris continui inculpabile referamus
9 IV, 38, 2| industria, nec prodest studium laboris impendere, quem ubertas
10 V, 17, 1| quando spes effectus taedium laboris excludit et magnum genus
11 V, 25, 1| siquidem virtus praesumptione laboris animatur: sola senum vita
12 V, 38, 1| praesenti diligentia futuri laboris evadatis incommoda. haec
13 VI, 16, 4| Additur etiam perfuncti laboris aliud munus, ut, si quoquo
14 VI, 22, 1| non creditur, ubi tanti laboris taedia subeuntur. et ideo
15 VII, 30, 1| tempore debeat pervenire et laboris recipiat praemium pro compensatione
16 VII, 30, 1| perducere, merito videatur et laboris sui praemia suscepisse. ~
17 IX, 21, 1| doctores eloquentiae Romanae laboris sui constituta praemia non
18 IX, 25, 3| praemiorum forsitan quaeritur, laboris taedia non vitantur? ~4.
19 XI, 18, 1| tironibus conceditur spes laboris, dum vicissitudo fuerit
20 XI, 33, 1| finis sollicitudinis et laboris. nam differendum quis putet,
21 XI, 35, 1| rebus miles officii post tot laboris incerta aliquid patiatur
22 XI, 36, 3| Merito ergo laboris finem mortales inveniunt,
23 XI, 37, 1| moderatione provisum est, ut laboris sui pretia recipiant qui
24 XII, 15, 6| desiderant commeantes, dum taedia laboris refugere cupiunt, amoenitate
25 XII, 17, 2| diversos gratanter inquirit, laboris taedio non gravatur. amicum
26 XII, 17, 2| revocentur, ne, dum compendium laboris quaerunt, vitae dispendia
|