Lib. Ep. Par.
1 I, 21, 3| refugere, longissima cupiunt aetate constare. quid iam de Roma
2 I, 24, 3| non discitur, in matura aetate nescitur. accipitres ipsi,
3 I, 38, 2| pluma recedentes adulta aetate pennescant: quibus ut constiterit
4 I, 40, 1| certamina, quae impleant aetate robusta: catuli in novellis
5 II, 2, 3| quem non potuit in prima aetate vincere fortissima vis naturae.
6 II, 3, 1| gaudete provincias longa aetate desuetas viros vobis pendere
7 II, 14, 2| quaeritur, pro altera potius aetate peccatur. pro dolor! non
8 II, 15, 1| nostrae ratio est in tenera aetate merita futura tractare et
9 II, 39, 8| hoc est graviter in longa aetate peccare. ~9.
10 II, 41, 1| gentem Francorum prisca aetate residem feliciter in nova
11 III, 2, 2| senes, quamvis sint florida aetate ferventes. sciant nos adversarios
12 III, 4, 2| summarum gentium reges, ambo aetate florentes. non leviter regna
13 III, 5, 2| elaboratae sunt enim longa aetate vestri generis dignitates,
14 III, 5, 6| debent venire meliora, qui in aetate tenera te novimus fecisse
15 III, 11, 5| adquiritur, quod matura aetate servetur. ad tramitem recti
16 III, 22, 1| evocamus, ut qui longa nobiscum aetate versatus es, praesentiae
17 IV, 16, 2| reddidimus, ut qui vobis longa aetate placuit, nunc gratior fiat,
18 IV, 44, 1| prodecessoremque vestrum longa aetate possessam ante hos fere
19 VIII, 19, 3| forense gymnasium prima aetate deductus studuit semper
20 VIII, 21, 2| suggerere quae dicantur, qui cum aetate crescis semper et meritis.
21 VIII, 21, 5| vales, nec fractus tamen aetate cognosceris: sic enim adeptus
22 VIII, 33, 4| puellae diverso sexu atque aetate conspicui, quos non fecit
23 IX, 7, 5| praemittitur, quod vix alibi cana aetate generatur. ~6.
24 IX, 22, 2| generis morum pondere, non aetate. neque enim fas erat, ut
25 XI, 1, 4| hoc consequi in florida aetate, ad quod vix creditur cana
26 XI, 4, 1| causarum varios usus longa aetate probavimus. nam si in advocationis
|