Lib. Ep. Par.
1 I, 11, 3 | de praesumptione potest virtutis assumi, postulata facies
2 I, 24, 1 | quippe non refugit, qui virtutis gloriam concupiscit. et
3 I, 42, 2 | quam gloria stemmatis et virtutis ornaris. ~3.
4 II, 2, 6 | praeconium meretur effusio, et virtutis genus est propriam substantiam
5 II, 3, 5 | signa iudicetur transfudisse virtutis. vixit enim inter vos, ut
6 II, 3, 5 | sociavit, ut post domesticae virtutis exempla sumeret de publica
7 II, 16, 4 | cura, quod difficillinum virtutis genus est, sub generalitatis
8 II, 28, 3 | dignitatem nominis exercitatione virtutis. hinc est quod spectabilitatis
9 II, 40, 2 | convenientiam ubique dispersam virtutis suae gratia comprehendit?
10 II, 41, 1 | Gloriosa quidem vestrae virtutis affinitate gratulamur, quod
11 III, 5, 2 | mediocris probatur esse virtutis, dum morosius agnoscitur
12 III, 6, 2 | similis splendet claritate virtutis: et quamvis rara sit gloria,
13 III, 6, 6 | qui etiam bonum domesticae virtutis inquirit, ut inter privata
14 III, 12, 3 | augmenta et, quod rarum virtutis exemplum est, his egit temporibus
15 III, 24, 2 | dedit hactenus experimenta virtutis, augeatur potius in futuris.
16 IV, 25, 1 | certamini misceatur, quod virtutis conscientia non suadet?
17 V, 17, 4 | auxilio suffragante cuius virtutis est hominum vota perficere,
18 V, 23, 1 | quod in gymnasio didicere virtutis. Schola Martia mittat examina:
19 VII, 37, 1 | accepisse. sic enim et ad virtutis studia decenter ascenditur
20 VII, 38, 1 | qui appetitur per augmenta virtutis. hoc nos studium providae
21 VIII, 10, 5 | vigorem illi regiae domus virtutis contemplatione commisit,
22 VIII, 10, 7 | praeconium, propria lingua virtutis, quae licet ad praesens
23 VIII, 26, 4 | principis quam de praesumptione virtutis, quia vobis proficit, quod
24 X, 31, 2 | fremitu concitatus desiderio virtutis ingenitae regem sibi Martium
25 XI, 1, 20| dictum: 'specto feliciter virtutis eius augmenta, qui differo
|