Lib. Ep. Par.
1 II, 9, 2| titulis onerantur, quia magnum nobis est commodum, quando
2 II, 11, 1| custodiri, ut crimen sit magnum conscientiae alienos affectus
3 II, 14, 3| verni temporis introducens, magnum pietatis tradit exemplum.
4 III, 11, 2| Circuminspice itaque quam magnum sit primordiis tuis canam
5 III, 51, 2| dici maleficum, inter quos magnum praeconium videtur esse
6 IV, 50, 4| commovetur. volat per inane magnum cinis decoctus et terrenis
7 V, 17, 1| taedium laboris excludit et magnum genus incitamenti credere
8 V, 22, 2| reddat integritate laudandos. magnum munus est, patres conscripti,
9 V, 22, 4| eum putes esse recondita. magnum beneficium oblivionis nescire
10 VI, 4, 4| promittas. erit nimirum magnum et singulare praeconium,
11 VI, 12, 1| Magnum quidem multis et inter vices
12 VI, 17, 2| Magnum est in hoc agone principali
13 VI, 19, 7| noxias prudenter abscidas. magnum munus est subditos habere
14 VI, 20, 2| gerere dignitatis. considera magnum esse quod suscipis, et nulla
15 VII, 36, 1| quia in continuatione rerum magnum mentibus constat esse fastidium.
16 VIII, 2, 2| decuit civilitatis auctorem! magnum profecto felicitatis genus
17 VIII, 19, 5| meruit invenire. is contra magnum Olybrium stetit, is palmarii
18 VIII, 24, 6| ecclesiasticis vivite constitutis. magnum scelus est crimen admittere,
19 VIII, 33, 7| tempus cognoscitur occupare. magnum stupendumque miraculum fluenta
20 IX, 6, 4| intuentium pascat aspectum. magnum est enim gaudium desiderata
21 X, 25, 1| salutationis inpertiens, ut re vera magnum sit beneficium tam suave
22 XI, 9, 3| assistere. et ideo quam magnum est in tantorum conspectu
23 XII, 25, 6| Hoc enim inane magnum, quod inter caelum terramque
|