Lib.  Ep. Par.

 1    II,  25, 2 |          damna sentirent: et, si dici fas est, cum alienis debitis
 2    II,  28, 4 |       non asserit nec beneficium dici potest quod nulla utilitate
 3   III,  51, 2 | frequentia palmarum eum faciebat dici maleficum, inter quos magnum
 4    IV,   4, 3 |        enim unius loci vir debet dici, a quo multa videntur impleri. ~
 5    IV,   6, 3 |     nulli sit ingrata Roma, quae dici non potest aliena, illa
 6    IV,  29, 2 |        praeceptionis affatum, si dici fas est, adhuc regium suspendisse
 7     V,  10, 1 |  inconsulta fatigentur aut (quod dici nefas est) vastationem nostrae
 8     V,  17, 6 |      fluminis impedire, ne, quod dici nefas est, utilitati publicae
 9    VI,   9, 6 |       quoniam ille iustus potest dici, sub quo non probatur excedi.
10    VI,  20, 2 |   habetur donanti, de quo potest dici 'abstinens est iugiter alieni'.
11   VII,  38, 1 |          clarum quam clarissimum dici, quando paene totum de illo
12   VII,  47, 2 |      reddere nequit alienum, nec dici potest proprium, quod liberare
13  VIII,  18, 5 |   portare nomen alienum et aliud dici quam possit in moribus inveniri.
14    IX,   2, 3 |        pervadat, quia contractus dici non potest, nisi qui de
15    IX,  14, 10|        talibus sinistrum patimur dici, per quos aliorum mores
16    IX,  15, 6 |     ratione moderari nec possunt dici iusta quae nimia sunt, cum
17    IX,  18, 1 |       cuncti enim sibi aestimant dici, ubi nullum constat exponi
18    IX,  18, 2 |         pervasionem, sub qua nec dici potest civilitas nec haberi,
19     X,  12, 2 |        neque enim fas est humile dici quod gerit Anicius: familia
20    XI,   7, 1 |        subiectum facit munificum dici et offerentis nomen accipit,
21    XI,   9, 3 |         sentiant esse contraria. dici enim non potest disciplina,
22    XI,  35, 2 |          est. votivum non potest dici quod tristis suscipit. gravamina
23   XII,  10, 1 |       nec liber potest veraciter dici, qui probatur obnoxius reperiri.