Lib. Ep. Par.
1 I, 42, 3 | sunt honores. quod nos, qui munera nostra verecundius aestimamus,
2 I, 46, 1 | Amplectenda sunt munera quae probantur omnimodis
3 II, 1, 4 | desideria possimus provocare per munera: quia non deficit rei studium,
4 III, 22, 1 | habere nostra colloquia, munera credit esse divina. quapropter
5 III, 29, 1 | depereunt. optamus ergo munera multis collata dividere,
6 V, 41, 5 | rei publicae vel mediocria munera meruisse. ~6.
7 V, 44, 3 | suscepimus. sed auri transmissi munera non tenemus, ut et ipsi
8 V, 44, 3 | redeant ad cubiculum vestrum munera, quorum tantum oblatio videtur
9 V, 44, 4 | abnegare. recipite igitur munera sensibus suscepta, non manibus.
10 VI, 2, 3 | deponunt, nisi cum vitae munera derelinquunt. additur quod
11 VI, 20, 5 | non quaerere et agnoscis munera tibi copiosa provenire.
12 VII, 9, 3 | et sibi ipse nutrit vitae munera, qui moderatur oblata. ~
13 VIII, 2, 6 | ostendere, quatenus et priora munera meritis videantur esse collata
14 VIII, 18, 3 | Quapropter aptamus munera nomini et meritis tuis,
15 VIII, 26, 4 | sortes alant propriae et munera nostra domino iuvante ditificent?
16 X, 1, 1 | gaudere: iuvat enim divina munera diligentibus confiteri. ~
17 X, 4, 4 | Sed inter diversa munera, quae nobis cum regia maiestate
18 X, 25, 1 | benigne tribuens et apte munera salutationis inpertiens,
19 X, 29, 4 | superatur. amentur illic munera concessa divinitus. contra
20 X, 31, 1 | provectus ad divinitatis est munera referendus nec aliquid constat
21 XI, 1, 16| pulchriorem, laborum suorum munera consecutum, ut nec praefecturam,
22 XII, 11, 3 | aliquid claritate praestatur. munera ista Quiritium sunt. non
|