Lib.  Ep. Par.

 1     I,  15, 1 |                                   Gratum nobis est, quotiens de magnitudinis
 2    II,  40, 17| voluptuosa digressio, quia semper gratum est de doctrina colloqui
 3    II,  41, 4 |           quem ideo fore credimus gratum, quia vos eum iudicastis
 4   III,   4, 3 |        inter tales viros et illis gratum est dare, quos medios volueritis
 5   III,   6, 1 |                                   Gratum quidem nobis est, patres
 6   III,  33, 1 |                                   Gratum nobis est vota nostra circa
 7   III,  49, 3 |     decorem, tantum nobis scituri gratum fore quod facitis, quantum
 8   III,  53, 2 |                         Hoc nobis gratum fuisse cognosce, quatenus
 9    VI,   4, 6 |      litigii. suaviter enim cogit gratum esse populum, quisquis in
10    VI,   9, 1 |           iustitiae, quando illud gratum nobis esse perspexeris,
11    VI,  23, 5 |         melius quam illum populum gratum respicere, cui cognosceris
12   VII,  28, 1 |                                   Gratum vobis esse confidimus, quando
13   VII,  34, 2 |          et tibi aspectum nostrum gratum fuisse iudicemus, cum te
14   VII,  34, 2 |        quicquid regali sapientiae gratum esse cognoscitur, et divino
15    IX,   7, 6 |          referre iudicium. nam si gratum est vel sub raritate praedicari,
16     X,   9, 1 |     deberemur hortari. vobis enim gratum esse non dubium est, quicquid
17    XI,   9, 5 |     publicas accepistis, et nobis gratum sit audire de talibus. atque
18   XII,   3, 4 |                              Quam gratum est, si inter parentes reversus
19   XII,  11, 1 |        ammixtione fuscantur. quam gratum per niveos calculos rivulos
20   XII,  12, 3 |         nos stipsim, asperum, sed gratum suavitate perquire. nam
21   XII,  17, 1 |   agnoscere quod futuris hostibus gratum non sit audire. quapropter
22   XII,  18, 1 |       bonum possit abscondi. quam gratum est sine offensione aliqua