Lib. Ep. Par.
1 I, 12, 4| mentibus aliquid profanum. pio principi sub quodam sacerdotio serviatur. ~
2 III, 16, 2| credimus adquisitos. cara est principi gloria et necesse est de
3 III, 46, 4| infamiae, quando fas est principi maculosas notas vitiatae
4 V, 15, 2| amari rapacitas continenti principi nulla redemptione placitura.
5 VI, 5, 5| quaerant: tua vero dignitas principi consilia sumministrat. atque
6 VI, 5, 6| laeteris, quia quod odiosum est principi, non potest convenire quaestori.
7 VI, 10, 2| dignitates? quanto iustius bono principi inremuneratum nihil relinquere,
8 VI, 11, 1| malo instituto vivere nec principi fas est, quando et de illo
9 VI, 21, 3| esse tuae fidei commissum principi renuntiare, quod in provinciis
10 VII, 46, 1| transmiserunt, reservantes principi tantum beneficium in consobrinis
11 VIII, 9, 4| praestare cum suis parentibus principi dignabatur obsequium, qui
12 VIII, 9, 6| superari et dulcis erat iusto principi rationabilis contrarietas
13 VIII, 10, 1| conscripti, unde glorioso principi gratiam referre debeatis,
14 IX, 11, 3| sentiamus et quod debetur principi, grato animo videatur exsolvi. ~
15 IX, 24, 4| quod videbaris aequissimo principi gloriosa dilectione sociatus,
16 IX, 25, 3| praedicatio autem nisi bono principi non debetur. quid, praeconiales
17 XI, 1, 5| difficilis clementia nostro principi, qui in annis puerilibus
18 XI, 13, 1| Romanae rei publicae pio principi supplicare, quia convenit
19 XI, 35, 3| tributorum solidos, quos principi Augustorum provida deputavit
20 XII, 18, 3| subministrent. nam quotiens laeto principi occurritur, efficaciter
21 XII, 28, 7| constrictum, ut et avaro principi satisfaceret et periclitanti
|