Lib.  Ep. Par.

 1     I,   4, 14  |      defendit. debuit itaque virtutibus eius res publica, quod illas
 2     I,  13, 1   |    ducitur, qui de gloriosis virtutibus aestimatur. quicquid enim
 3    II,  15, 1   |      tractare et ex parentum virtutibus prolis iudicare successus:
 4   III,   5, 6   |    nobilibus studuisti fidem virtutibus exhibere. atque ideo instituti
 5   III,   6, 1   |      frondescat senatus aula virtutibus. ornat enim talis multitudo
 6     V,   4, 3   |    hunc locum vitiis vacuum, virtutibus plenum qui sub nostra potuit
 7    VI,   7, 2   | iudices optemperant residuis virtutibus regnatoris: haec sola est,
 8    VI,   9, 4   |      provecti estis, studete virtutibus, quia nemo potest principem
 9   VII,  10, 3   |     ut magna laude dicatur: 'virtutibus studuit, qui voluptatibus
10  VIII,   3, 2   |    praecessit, ut exquisitis virtutibus eius sequi vestigia debeamus. ~
11  VIII,  17, 3   | potest esse laudabile. huius virtutibus ita se sociavit atque conexuit,
12  VIII,  18, 5   |       Nam si te privata vita virtutibus exercuit, quanto melius
13  VIII,  31, 6   |     esse laudandum. alioquin virtutibus fama tollitur, si earum
14    IX,  22, 5   |     compellitur, qui maiorum virtutibus admonetur. adde laudes egregias:
15    IX,  23, 3   |   tantum patrimoniis, sed et virtutibus aditur hereditas. ~4.
16    IX,  25, 1   |  beneficiis nostris copiosum virtutibus, divitem moribus, plenum
17     X,   3, 3   |  nostrum supernis commendate virtutibus. nihil reprehensibile desideravimus
18     X,   4, 7   |    prudentiae pareo, cunctis virtutibus obsecundo. sub tali siquidem
19     X,   6, 2   |   quae non est sola, quia de virtutibus cognoscitur esse generata.
20    XI,  praef, 7|     animae substantia vel de virtutibus eius amici me disserere