Lib. Ep. Par.
1 I, 1, 3 | quantum vos sequimur, tantum gentes alias anteimus. hortamini
2 I, 45, 12| Agnoscant per te exterae gentes tales nos habere nobiles,
3 III, 1, 2 | moderatio provida est, quae gentes servat: furor autem instantia
4 III, 1, 3 | nostris coniuratis eximias gentes iustitiamque, quae reges
5 III, 4, 5 | aliqua dicenda mandamus, ut gentes, quae sub parentibus vestris
6 IV, 2, 1 | posse filium grande inter gentes constat esse praeconium,
7 IV, 2, 2 | iudicia. summus enim inter gentes esse crederis, qui Theoderici
8 IV, 2, 3 | nos arma tibi dedimus: gentes autem sibi olim virtutum
9 V, 2, 1 | ambienter ignotum. nam inter tot gentes viam praesumere non est
10 V, 43, 2 | pecuniae ubertate conpletus ad gentes exteras probetur esse transmissus:
11 V, 44, 3 | eat nunc actus isto per gentes carum parentem non excusasse
12 VII, 4, 2 | contra feras et agrestissimas gentes velut quaedam plagarum obstacula
13 VII, 4, 4 | suscipias nec nostros ad gentes sub incuriositate transmittas.
14 VII, 25, 1 | hoc est, quod reliquae gentes habere non possunt: hoc
15 VIII, 8, 2 | humana nobis regna confirmet, gentes externas atterat, peccata
16 VIII, 26, 3 | opinionem vestram inter gentes amplificat, si talia geratis,
17 IX, 21, 4 | singularis. arma enim et reliqua gentes habent: sola reperitur eloquentia,
18 X, 2, 1 | regibus mos est per diversas gentes provectus sui gaudia nuntiare,
19 X, 6, 6 | nostros amplectitur: haec per gentes exteras pervagatur: per
20 X, 32, 2 | decuisset ad regnum, ut cunctae gentes potuissent agnoscere vicissitudinem
|