Lib.  Ep. Par.

 1     I,   8, 1|         insolentibus opponamus. fortuna minor principem quaerit,
 2     I,  42, 2|        non minus genitalis soli fortuna resplendes quam gloria stemmatis
 3    II,   1, 1|        faveatque reliquae parti fortuna principii. ~2.
 4    II,   2, 2|   imperio boni principis omnium fortuna proficiat. nam quis desperet
 5    II,   2, 2|  approbasse, cum soli genitalis fortuna derelicta velut quodam postliminio
 6    II,   2, 2|      est elegisse. mutatur enim fortuna cum dominis: et in laude
 7    II,   3, 4|         rerum sola, cui labilis fortuna non imperat. cetera de illo
 8   III,  32, 1|     impensa recipere in meliore fortuna. Arelatensibus itaque, qui
 9   III,  44, 1|   festinemus. sic enim fiet, ut fortuna urbis, quae in civibus erigitur,
10    IV,  39, 5|       premi posse creditur, qui fortuna inferior comprobatur. ~
11    VI,  10, 3|        sua videbantur desperare fortuna. hoc et validissimus ad
12   VII,   6, 6|         dispendii. ductus aquae fortuna tua est, dum incolumis eris,
13  VIII,  17, 1|        inremuneratum prosperior fortuna servavit. illi paruit, illi
14  VIII,  31, 5| praepotentum, ut nec minima ibi fortuna copiis probetur excepta. ~
15     X,   3, 4|     aliqua in mundo potest esse fortuna, quam litterarum non augeat
16     X,  32, 3|      quem adhuc in illa positus fortuna suspexi? sed potestis et
17    XI,   1, 4|                 O saeculi beata fortuna! sub principe feriato matris
18   XII,  11, 2| calliditate discruciant: vivunt fortuna mediocrium et conscientia
19   XII,  11, 3|      non subripiat locum liberi fortuna servilis. in maiestatem
20   XII,  21, 2|       amisisse. armarium ipsius fortuna cunctorum est et merito