Lib.  Ep. Par.

 1     I,   4, 15|       enim se quaevis nobilitas ultra distendit quam haec, quae
 2     I,  43, 4 |         posse gaudere. sed quid ultra de eius moribus est dicendum,
 3   III,   3, 2 |         temnendum. quid quaerit ultra, cui offertur absoluta iustitia?
 4   III,  31, 3 |     possumus admissi qualitatem ultra iura corrigere, ne, dum
 5   III,  53, 2 |      arborum genera, quae tamen ultra naturam suam felici proceritate
 6    IV,   7, 3 |     crudelitatis enim genus est ultra naufragium velle desaevire
 7    IV,  47, 5 | catabolensis incurrat, quisquis ultra centum libras parhippum
 8     V,   5, 3 |        Parhippis quin etiam non ultra quam centum libras iubemus
 9     V,   6, 2 |  iustitiam. possemus enim adhuc ultra differre, si quid prodesset
10     V,  20, 3 |    aliquid permittatis quemquam ultra praesumere, sed inviolati
11     V,  40, 1 |                         Quamvis ultra desideria supplicum frequenter
12    VI,   8, 7 |       reverenda, quam tu facies ultra terminos suos crescere,
13   VII,  15, 4 |        statu se umbra consumens ultra constructionis spatia nulla
14  VIII,  20, 3 |  manibus quisquam gravetur. nam ultra omnes impietates est nocere
15     X,  11, 5 | decorati. nobilitas tua non est ultra quo crescat. quicquid praeconialiter
16    XI,   6, 5 |      culpari posse cognoscimus. ultra omnes dementes est, qui
17   XII,   5, 9 |    domino custodire. meos autem ultra ceteros minime commendo,
18   XII,   9, 3 |         amisisse. peregrinum se ultra dicere non potuit, qui optata
19   XII,  13, 4 |         quibus iubemur offerre. ultra omnes crudelitates est divitem