Lib.  Ep. Par.

 1     I,  20, 5 |    intellegi, quod vix narrante lingua aut scripturae textu possit
 2    II,  39, 4 |         quae ideo Aponum Graeca lingua beneficialis nominavit antiquitas,
 3    II,  40, 7 |     naturae, Maronis praepotens lingua concelebrat, dicens apud
 4    II,  40, 13|      Hinc diversae veniunt sine lingua voces: hinc variis sonis
 5   III,  24, 4 | moriendum. quid opus est homini lingua, si causam manus agat armata?
 6    IV,  51, 8 |       declarare. Musae vero Eoa lingua quasi homousae dicuntur,
 7     V,  41, 4 |        tamen displicere poterat lingua relatoris: damnabamus interdum
 8    VI,  10, 2 |     pondera quaesturae affluens lingua formidet? quid si reliqui
 9  VIII,  10, 7 |   assertore praeconium, propria lingua virtutis, quae licet ad
10  VIII,  12, 7 |   reddidit, ubi quondam Gallica lingua resonavit. ubi sunt, qui
11  VIII,  13, 4 |    omnia si quidem bona cumulat lingua diserta et quod a nobis
12  VIII,  14, 3 | despicabilis est, si eum tantum lingua nobilitat: semper autem
13  VIII,  21, 7 |    Pueri stirpis Romanae nostra lingua loquuntur, eximie indicantes
14     X,   6, 3 |         cognoscitur, hic tantum lingua laudatur. sed in te valde
15     X,   7, 1 | cognoscatis elegisse, cuius nos lingua possit ornare. quaestor
16    XI,   1, 6 |      audire miraculum. qua enim lingua non probatur esse doctissima?
17    XI,   8, 6 |       non redempta, sed propria lingua loquebitur. nobis enim nec
18   XII,  14, 1 |    divisio enim 'region' Graeca lingua vocitatur, iniqua suggerunt
19   XII,  14, 6 |      noverit conscientia, aliud lingua decernat. additur etiam