Lib.  Ep. Par.

 1    II,   2, 3 |         aetate vincere fortissima vis naturae. paterna enim substantia
 2    II,  14, 2 |              Ubi est illa naturae vis, quae amplexu copulae destinatur
 3    II,  28, 1 |    praemia sua et tanta iustitiae vis est, ut nec illis tardius
 4    II,  39, 8 |          et aliud adiutorii genus vis illa medicabilis. nam iuxta
 5    II,  40, 12|    contigit attigisse. tanta enim vis est convenientiae, ut rem
 6    IV,   2, 1 |    extranei, et tanta in hoc actu vis est, ut prius se velint
 7    IV,   7, 2 | fatiscente compage trabium, omnia vis absorbuit undarum nec quicquam
 8     V,   4, 7 |        est et magnae persuasionis vis ad propositum recti venalitatem
 9    VI,   4, 4 |      morum lumina esse cognoscit? vis odium non recipere? studium
10    VI,   4, 7 |                        Tanta enim vis est gloriosae veritatis,
11    VI,  21, 1 |     disciplinam? absolute poterat vis permissa grassari, si conquerens
12  VIII,  12, 7 |     genuissent. soluta est quippe vis illa sententiae: mittit
13  VIII,  32, 3 |                              Nova vis, inaudita proprietas aquas
14    IX,   2, 1 | concutitur et tanta convenientiae vis est, ut unum vulnus ubique
15    IX,  14, 7 |    ulterius non praesumas, ne dum vis iudicium incompetenter quaerere,
16   XII,   5, 2 |           et tanta necessitudinum vis est, ut nullus se contemptum
17   XII,   5, 8 |    praestat artifici, nisi fuerit vis magna periculi. ~9.
18   XII,  14, 4 |               His victualibus, si vis nosse, regio illa fecunda