Lib.  Ep. Par.

 1     I,   2, 3|       separatae, sagacibus naribus nesciunt esse gravissimae, scilicet
 2     I,  27, 5|           quis requirat? ad circum nesciunt convenire Catones. quicquid
 3     I,  45, 6| fritinniunt et quae vocem propriam nesciunt habere, dulcedinem probantur
 4    IV,   2, 1|        fallimur: ignavi autem esse nesciunt, quos iudicia pepererunt.
 5     V,   4, 4|            enim sustinere iacturam nesciunt, qui se prius iudice corriguntur.
 6    VI,  21, 5|          sententiam. avari iudices nesciunt quantum delinquunt: nam
 7   VII,  10, 2|      moderatorem suscipere, qui se nesciunt iuridica conversatione tractare.
 8   VII,  26, 2|   divinitatis attribuit, ut et qui nesciunt iura rationem tamen veritatis
 9  VIII,   9, 4|       auctorem et moralitatis iura nesciunt, qui beneficiis non tenentur. ~
10  VIII,  17, 4|        regibus servare fidem, quia nesciunt vel inter aequales exercere
11  VIII,  17, 4|          non serviant dominis, qui nesciunt illusisse collegis? ~5.
12     X,  29, 4|         potuerint illigare captum, nesciunt in tota vita dissolvere.
13     X,  30, 2|         more cadentium fabricarum, nesciunt locum sponte relinquere,
14    XI,  10, 2|      quibus medicorum tot consilia nesciunt prodesse, solus videatur
15   XII,  11, 2|      fugere et divitias non amare. nesciunt enim esse lucripetes nec
16   XII,  11, 2|            est talibus rapere, qui nesciunt aliena fraudare? ~3.
17   XII,  24, 2|    felicitate contingunt et perire nesciunt, quae frequenter inpingunt.
18   XII,  24, 5|        similis universa concludit, nesciunt de penatibus invidere et