Lib. Ep. Par.
1 I, 9, 2| honori pristino restitutus ius habeat episcopatus omne
2 II, 28, 4| damno oneribusque sordidis ius te munivit antiquum. ~5.
3 III, 18, 2| nostra auctoritate dominii ius omne quod habuit: nec quaestionem
4 III, 46, 4| rebusque omnibus reformatus, ius tibi sit liberum omne quod
5 IV, 4, 2| terrore compendium, sed ius aequabile possit tenere
6 IV, 9, 1| perfugium et calumniatores ius possint invenire districtum. ~
7 V, 37, 2| quod ad praefatae ecclesiae ius vel religiosas certe personas
8 VI, 1, 2| sub aequitate disponens ius dicebat etiam capiti: sed
9 VI, 3, 5| In officio suo ius retinet singulare et talibus
10 VII, 4, 1| tale pacatis regionibus ius dicere, quale suspectis
11 VIII, 3, 4| Gothis Romanisque apud nos ius esse commune nec aliud inter
12 VIII, 20, 6| alterum reperit incidisse. ius forte praetereat, qui iura
13 VIII, 23, 2| cuius successionis integrum ius in ea qua praecipimus parte
14 IX, 9, 1| oboedire. habet enim proprium ius ille qui iustus est: nam
15 IX, 18, 1| regressi ad agreste principium ius humanum sibi aestimant feraliter
16 IX, 19, 2| duodecim capitibus, sicut ius civile legitur institutum,
17 IX, 19, 2| quae custodita residuum ius non debilitare, sed potius
18 XII, 21, 1| solet esse cunctorum, quando ius omnium eius sollicitudine
|