Lib. Ep. Par.
1 I, 16, 2| humanitate considerandum esse iudicamus, ut, quorum non possumus
2 I, 21, 2| facultatibus eum impendere posse iudicamus. ~3.
3 I, 22, 1| ferimus, sed de probatissimis iudicamus. ~2.
4 I, 22, 3| exoneres. illa enim lucra vera iudicamus, quae integritate suffragante
5 II, 41, 3| regnum Italiae proficere iudicamus, quotiens de vobis laeta
6 III, 1, 4| praevaleat. commune malum vestrum iudicamus inimicum. nam ille me iure
7 III, 5, 4| ceteras dignitates munus iudicamus esse praecipuum. nam si
8 III, 21, 1| rarescat. hoc etiam et vobis iudicamus aptissimum, quando senator
9 III, 45, 2| contumeliam divinitatis tangere iudicamus! ~
10 VI, 15, 2| ad praefecturae gloriam iudicamus esse concessa, ut qui tantae
11 VII, 4, 2| immerito sic appellata esse iudicamus, quando contra feras et
12 VIII, 4, 2| facturos esse libentissime iudicamus, ut, qui fideles parentibus
13 VIII, 12, 1| necessariarum rerum completam esse iudicamus, si, quemammodum eligendo
14 X, 16, 2| nobis repensare sine dubio iudicamus. quapropter conscientiam
15 X, 20, 5| quas divinis mysteriis iudicamus acceptas. ~
16 X, 26, 2| nobis lucrum pretiosissimum iudicamus, quod pro mansuetudinis
17 XI, 4, 3| rei publicae utilia esse iudicamus. ~
18 XI, 16, 2| quia grave scelus esse iudicamus aut mensuras modum excedere
|