Lib.  Ep. Par.

 1     I,   4, 5|    recti persuasor est innocens iudex, sub cuius praedicabili
 2   III,  23, 4| iudicibus dignum, si dispendium iudex subeat, ut vitam periturus
 3   III,  27, 2|  cohibetur innoxia. tamdiu enim iudex dicitur, quamdiu et iustus
 4   III,  52, 8|         protervitas abscidatur. iudex est utique artis suae, forum
 5     V,  14, 7|                                 Iudex vero Romanus propter expensas
 6     V,  21, 2|  incorruptam scrinia veritatem. iudex nunc exhibe, quod te volebas
 7    VI,   9, 6|        quia in his quae feceris iudex et testis ero. ~7.
 8    VI,   9, 8|     adimitur. merito, ut qui es iudex tanti apparatus et epularum,
 9    VI,  21, 4|         ut possis in alios esse iudex. prima aequitas est a se
10    VI,  24, 1|       possit incurrere? quaerat iudex inter vos causas et non
11    VI,  24, 2|    benignum faciat et mansuetus iudex gravissimum populum aequabili
12   VII,  24, 2|     potestas data est, sed tibi iudex ipse commissus est. tu vitem
13   VII,  43, 1|    secum potest revolvere, quod iudex eum admonere debuit: maxime
14  VIII,  17, 6|      videtur habere voluntarius iudex, quando ad audientiam non
15    IX,   7, 5|        peragitur. quem iam sibi iudex placatum faciat, si illum
16    XI,   2, 5|   insistit assiduus. sum quidem iudex Palatinus, sed vester non
17    XI,   3, 6|            Episcopus doceat, ne iudex possit invenire quod puniat.
18   XII,   1, 1|       milites suos intellegitur iudex et sicut discipuli magistri