Lib.  Ep. Par.

 1     I,   3, 3|        infuderunt, ut laboris tui fructum capias, cum nostris animis
 2     I,  12, 4|          fuisse perpessum, cum te fructum eorum intellegis invenisse.
 3     I,  21, 1|      desideret se probari, quando fructum laboris sui capit, dum ad
 4     I,  23, 3|        relaturi gratiae uberrimum fructum si praesens disceptatio
 5     I,  42, 1|          quod meretur et duplicem fructum metit, qui nobis se in aliquo
 6    II,  24, 5|        relaturi a nobis iustitiae fructum, qui fessis novimus donare
 7   III,  23, 4|           nobis gratiae uberrimum fructum, si civile ibi potueris
 8    IV,   3, 4|         institutionis gratissimum fructum, quando provecus tuus ita
 9     V,   4, 6|       evaluit: sed fetura nobilis fructum, quem in decessore perdidit,
10    VI,   7, 9|           est, quae tibi copiosum fructum decoris afferunt, si probis
11   VII,   5, 5|      dispositionis tuae uberrimum fructum, cum tu de illorum labore
12   VII,  30, 1|       convenit ut unus quisque ad fructum militiae emenso tempore
13  VIII,  25, 4|  voluntatis suae meretur invenire fructum, qui aliquid contra nostrum
14  VIII,  26, 3|          qui aequitatem coluerit, fructum victoriae possidebit. ~4.
15    IX,  23, 4| consulares. recipiat haec audiens fructum bonorum: agnoscat se praeconem
16    XI,   5, 1|      intellego antiquae amicitiae fructum, qui venustate felicior
17    XI,  16, 1|           spem vobis bonorum quam fructum aliquem contulissem. invitastis
18    XI,  38, 5|           verborum plantata seges fructum mentibus totiens suavissimum