Lib.  Ep. Par.

 1     I,   8, 1   |  aequitatis libra servabitur, si auxilium largiamur imparibus et metum
 2     I,  15, 1   |       procedit, ut et infirmorum auxilium et absentium credaris esse
 3     I,  27, 3   |  regnantis aequabiliter implorat auxilium, supra memoratos illustres
 4    II,   4, 1   |        defensio tua. nam quod ad auxilium dedimus, contrarium nullo
 5    II,  19, 1   |       nasci debuerat defensionis auxilium? ~2.
 6   III,  20, 2   |         valeret nostrae pietatis auxilium quam iniqua calliditas improborum.
 7   III,  42, 2   |  humanitatibus aleretur solumque auxilium provinciae de tam magna
 8    IV,  27, 3   |        casum! impugnavit hominem auxilium suum et solacii prosperitate
 9     V,  43, 4   | proveniat dolus, unde credebatur auxilium. quaedam vero per harum
10    VI,   1, 4   |   copiose fuderat hostium, vitae auxilium civibus manaret irriguum.
11    VI,   5, 6   |         te senatus iuris quaerit auxilium: a te docti probantur expetere
12   VII,  18, 2   |      improbos necessarium semper auxilium. hoc primum Phoroneus Iunoni
13   VII,  41, 1   |     audacissimum est, ad erroris auxilium beneficium contemnis annorum.
14    IX,   2, 3   |           si ille, cui delegatur auxilium, probetur inferre detrimentum. ~
15    IX,  22, 3   |   honorata prosapies, libertatis auxilium, curiae decus, Romani nominis
16     X,  14, 2   |          non excludere debuistis auxilium. ~3.
17    XI,  praef, 1|                     Praefationis auxilium ex contrarietate plerumque
18    XI,  10, 1   |        ad salutem. escas enim in auxilium humani corporis contributas,