Lib.  Ep. Par.

 1     I,   3, 6|       tribuitur, dispendium non putatur. ~7.
 2     I,   9, 2|    invidia dicitur, veritas non putatur. ~3.
 3     I,  27, 5|     populo dicitur, iniuria non putatur. locus est qui defendit
 4   III,  27, 2|      dicitur, quamdiu et iustus putatur, quia nomen, quod ab aequitate
 5    VI,   9, 5|     redditur, tali gratia munus putatur. ~6.
 6    VI,  14, 2|      arboribus enim quod melius putatur inseritur: ad illas peregrina
 7   VII,   8, 4|        discutitur, iustitia non putatur. convictis vero atque confessis
 8   VII,  32, 2|         si unum laedere legibus putatur esse damnandum, quid ille
 9   VII,  47, 1|       condicio, ut, cum laedere putatur, consulat et cum consulere
10  VIII,   2, 4|   posteros: nam quodammodo ipse putatur vivere, cuius vobis progenies
11  VIII,  13, 1|     merito siquidem remuneratum putatur omne quod subitum est nec
12     X,   3, 7|         placet etiam quod bonum putatur. gaudete nunc, patres conscripti,
13    XI,   5, 3|   copiae mentium desideria. non putatur abundare quod quaeritur.
14    XI,   7, 5|  praesumptio: quid enim adquiri putatur, ubi bona conscientia perditur?
15    XI,   9, 1|       iam vicinus est qui malus putatur, quia tunc aliquid persuadetur
16    XI,  37, 2| quaeritur, danti dispendium non putatur. ~3.
17   XII,   1, 1|    mores aperiunt. praeceps non putatur observasse moderato, avarus