Lib. Ep. Par.
1 I, 23, 1| praedicet, quam quietus populus, concors senatus totaque
2 I, 32, 1| quia tuum praeconium est populus quietus. sit insultandi
3 I, 32, 4| migraverit favorem, studia sua populus tam in circo quam theatro
4 III, 51, 9| assolet, avidus spectandi populus flagitaret, ille mappam,
5 III, 53, 2| validus rubus, salix laeta, populus virens et reliqua arborum
6 VI, 11, 1| fas est, quando et de illo populus occulte potest dicere, cui
7 VI, 18, 1| panis copia et tam magnus populus tamquam una mensa satietur.
8 VI, 24, 2| laudabile est, ut bonus populus iudicem benignum faciat
9 VII, 3, 3| imperium. audiat uterque populus quod amamus. Romani vobis
10 VII, 9, 2| potest agi quam unde probatur populus ille satiari? o inventa
11 VII, 13, 1| possit auferri? nam quidam populus copiosissimus statuarum,
12 IX, 14, 9| episcopus civitatis et populus conscientiae tuae testes
13 X, 31, 2| regem sibi Martium Geticus populus inveniret. quamdiu enim
14 XI, 5, 2| cogitationis intravimus, ut populus ille antiquis delectationibus
15 XI, 39, 1| in Romana civitate fuerit populus, ut eum etiam de longinquis
16 XII, 1, 3| vestris compensat, quod populus vulneratus exaggerat. quam
17 XII, 11, 2| turba quae vivit quieta: populus qui nescitur, nisi cum laetus
|