Lib.  Ep. Par.

 1   III,  17, 3|        publica certissima sunt humanae vitae solacia, infirmorum
 2   III,  21, 1|                                Humanae consuetudinis mos est, ut
 3   III,  25, 2| utilitas procuratur et in usus humanae vitae multiplici commoditate
 4   III,  48, 5|         non est in mundo unum: humanae res mutabilitate quatiuntur.
 5    IV,  33, 1|     populos ab agresti vita in humanae conversationis regulam congregavit.
 6     V,  21, 3|        terribiles fasces: tibi humanae vitae gratissimi videntur
 7     V,  38, 2|      redduntur accepta, quando humanae vitae nullus cibus gratus
 8     V,  40, 1|        quod est difficillimum, humanae ambitionis interdum vota
 9    VI,   7, 7|  committis. negotiatores, quos humanae vitae constat necessarios,
10    VI,  19, 1|    artes, quas ad sustentandam humanae fragilitatis indigentiam
11   VII,  26, 1|            Saeculi huius honor humanae mentis est manifesta probatio,
12   VII,  26, 1|      cognoverit subiacere. sed humanae mentis felix illa condicio
13   VII,  40, 1|        conveniens regi quam si humanae praestet origini. in lucem
14  VIII,  30, 1| opportuna digestio: more vitae humanae, cuius ista salubritas continetur,
15  VIII,  31, 7|     quoque avium conversationi humanae se videant velle miscere?
16  VIII,  31, 7|    educare, cum frequentationi humanae videat alites sua pignora
17   XII,  25, 5|      eius obstitit et aspectum humanae fragilitatis elusit. media