Lib.  Ep. Par.

 1     I,   7, 1|          affinitatem quippe tuam solacia debuerant impensa testari.
 2     I,  43, 3|         super hanc eximiam fidem solacia nobis suae confabulationis
 3    II,  20, 1|         sustinet, multorum debet solacia reperire. trahit enim comitatus
 4   III,  17, 3|    certissima sunt humanae vitae solacia, infirmorum auxilia, potentum
 5   III,  26, 1|          direximus. cui expetita solacia non negetis, ut sublimitas
 6   III,  30, 2|     dicto Iohanni officii vestri solacia vos praebere censemus, quoniam
 7   III,  31, 5|  adhibete nunc studia, praestate solacia, ut inquisitionem, quam
 8    IV,   1, 1|         domus, augmenta generis, solacia fidelis consilii, dulcedinem
 9    IV,   2, 3|      Erulis Gothorum deo iuvante solacia. nos arma tibi dedimus:
10    IV,  34, 1|        metallorum quippe ambitus solacia sunt hominum. nam divitis
11     V,   4, 5|         minus indiguit, qui eius solacia non quaesivit. iam non de
12     V,  41, 3|  devotione summotus est? nam qui solacia eius petiit, mox beneficia
13    VI,   5, 5|     quippe dignitates assessorum solacia quaerant: tua vero dignitas
14  VIII,   1, 4|          primordia itaque nostra solacia mereantur principis habere
15     X,  34, 1| dignemini et, ubi usus exegerit, solacia vestra reperiant, quia necesse
16    XI,   3, 5|    impetus deo placita praestate solacia, ita tamen, ne, quod accidit