Lib.  Ep. Par.

 1    II,  40, 11|          sanentur et divinitatis singularis gratia conquiratur. en quod
 2   III,  30, 2 | naufragia sustinere. hinc, Roma, singularis quanta in te sit potest
 3    IV,  50, 5 |       vastaverant. quae est ista singularis exceptio unum montem sic
 4    VI,  18, 1 |   laudare: merito, quando gloria singularis est illius civitatis affectus. ~
 5    VI,  18, 3 | pervenisse fastigia, quia merito singularis amor est populi, cum potuerit
 6   VII,   5, 2 |      montium Polyphemus ab Ulixe singularis oculi lugendam pertulerat
 7   VII,   6, 2 |  mirabilis et aquarum salubritas singularis. quot enim illuc flumina
 8    IX,   7, 3 |    moribus communis, conscientia singularis, qui se semper suis moribus
 9    IX,  21, 4 |       dominos manere cognoscitur singularis. arma enim et reliqua gentes
10     X,   3, 1 |      castitatis et misericordiae singularis, qui nobis primaevum subtracturus
11     X,   4, 4 |      privatis. o animi nobilitas singularis! en aequitas mirabilis,
12    XI,   1, 11|       raro requisitus ornavit et singularis illa potentia, ut Italicos
13    XI,  40, 2 |        tu afflictis rebus medica singularis. quis tuo non egeat munere,
14   XII,   4, 4 |     potionem. libet referre quam singularis eius videatur esse collectio.
15   XII,   4, 5 |     delectat dulcedo, in aspectu singularis eius est pulchritudo. ~6.