Lib.  Ep. Par.

 1     I,  15, 2|    discedentis, qui regnum petens alterius nostris est utilitatibus
 2    II,  13, 1|          non decere iustitiam, ut alterius despectus alterum gravet
 3    II,  14, 4|           mos est ova perdita per alterius matris damna sarcire, ut
 4    II,  16, 2|           domini finxit odium, ut alterius sibi procuraret affectum:
 5    II,  17, 1|         ne quod alteri tribuitur, alterius dispendiis applicetur. et
 6    VI,   7, 1| sequestratam facere dignitatem et alterius honorem dicere, dum nos
 7   VII,   8, 1|      splendorem quem summis dabat alterius vilitate pollueret, tamen
 8   VII,  31, 1|     laboribus perfruatur et tu in alterius honore possis discere, quod
 9   VII,  45, 2|         enormitate deprimitur nec alterius commodo sublevatur, moderatione
10  VIII,  13, 2|    perageres, gratiam quoque loci alterius invenisti. ~3.
11  VIII,  18, 3|         ministrum esse voluntatis alterius, ut magis alteri pareat,
12  VIII,  25, 1|      accepisti? profitemur itaque alterius quidem donum, sed nostrum
13     X,   3, 3|     desideravimus agere, quae cum alterius consilio cuncta delegimus
14    XI,  16, 3|     profitemur inimicum, ut alter alterius laetetur incommodo. ~4.
15    XI,  40, 8|      captus non potest subvenire, alterius solacio probetur evadere.