Lib.  Ep. Par.

 1     I,   4, 3|    evolavit, sed, ut crescere virtutes solent, ad praeconii fastigium
 2    II,   9, 1|       misericordia, cui omnes virtutes honorabiliter cedere non
 3    II,  16, 1|       enim praemiorum exempla virtutes nec quisquam est, qui non
 4    II,  16, 6|     dispositis, ut, sicut nos virtutes collatis beneficiis invitamus,
 5    II,  40, 6|       scilicet congregata, ut virtutes, quas universum melos habere
 6   III,  12, 3|   neglegere iudices aut amare virtutes. tot igitur originis documenta
 7    IV,  51, 8|  dicuntur, quod invicem sicut virtutes necessariae sibi esse videantur.
 8     V,  22, 4| subiectorum gratas nos habere virtutes et iudicium nostrum non
 9    IX,  22, 5|       est hereditarias augere virtutes! mores tuos domestica conversatione
10    IX,  25, 3|     orator nobilis excolebat, virtutes ipsius plus mirabiles faciens
11     X,  11, 5|                 Supra ceteras virtutes amicam sapientibus ama patientiam:
12    XI,  10, 1|  nimia concussione debilitata virtutes suas explicare nequeunt
13    XI,  40, 2|  omnes tibi, quamvis et ipsae virtutes sint, honorabiliter cedunt,