Lib.  Ep. Par.

 1     I,   4, 5|        habere. quis enim vereatur scelus, cuius in suggestu gremii
 2     I,  37, 1|          fiat iniuria necessarium scelus: qui nova infelicitate fortunae
 3    II,  11, 1|       eventu fit dedecus proprium scelus alienum. ideo enim iura
 4    II,  25, 3|                              Quod scelus ut debeat amputari, ad reverentissimum
 5    IV,  18, 2|          eum non licuit invenire. scelus enim, quod nos pro sacerdotali
 6    IV,  27, 3|           veniret ad pretium, ita scelus proprium enormi exactione
 7     V,  39, 4|                         Homicidii scelus legum iubemus auctoritate
 8  VIII,  24, 6|        vivite constitutis. magnum scelus est crimen admittere, quos
 9  VIII,  32, 4| collegisse, ut more ipsius fontis scelus quod actum est videaris
10    IX,   1, 4|    vindicet nunc superna maiestas scelus qualibet arte commissum,
11    IX,   2, 1|        esse perductum. o nefarium scelus, importabile malum! quando
12    XI,  16, 2|      possit iniquitas, quia grave scelus esse iudicamus aut mensuras
13   XII,  20, 4|   depraedationis ambitu admiserat scelus, devotione largissima deleret