|
1.
Quamvis ad proditionem sceleris relaxata nimis poena sufficiat nec parum sit
munus audaciae supplicii declinasse terrorem, addimus tamen praemium, quod
habere innocentia solet: non quia commissa placuerint, sed delectat nos
munificos esse in amore vindictae.
2.
Quapropter praesentis edicti unusquisque auctoritate cognoscat centum se aureos
largitate nostra promereri, si prodat qui statuam de Comensi civitate
rapuerunt, et de suo facto, quod maxime nocens requirit, indulgentiam se
noverit habiturum. damus in aeneo compendio aureum munus: et metalla quam
invenire possumus pretiosiora largimur: illud potius hac liberalitate
redimentes, ne transeat in usum, quod constat esse prohibitum.
3.
Quis ergo tanta stultitiae caecitate damnetur, ut dubitet erumpere, quando et
securitatem repperit et praemium confessionis adquirit? si quis autem
dissimulandurn forte crediderit eumque aliquo veritatis indicio serenitas
nostra detexerit, ultimo se noverit discrimine rapiendum. indignum est enim ut
qui respuunt indulgentiam nostram, detectis postea suffragetur humanitas.
|