|
1.
Gloriosa quidem vestrae virtutis affinitate gratulamur, quod gentem Francorum
prisca aetate residem feliciter in nova proelia concitastis et Alamannicos
populos caesis fortioribus inclinatos victrici dextera subdidistis. sed quoniam
semper in auctoribus perfidiae resecabilis videtur excessus nec primariorum
plectibilis culpa omnium debet esse vindicta, motus vestros in fessas reliquias
temperate, quia iure gratiae merentur evadere, quos ad parentum vestrorum
defensionem respicitis confugisse. estote illis remissi, qui nostris finibus
celantur exterriti.
2.
Memorabilis triumphus est Alamannum acerrimum sic expavisse, ut tibi eum cogas
de vitae munere supplicare. sufficiat illum regem cum gentis cecidisse
superbia: sufficiat innumerabilem nationem partim ferro, partim servitio
subiugatam. nam si cum reliquis confligis, adhuc cunctos superasse non
crederis. accipe in talibus causis frequenter expertum: illa mihi feliciter
bella provenerunt, quae moderato fine peracta sunt. is enim vincit assidue qui
novit omnia temperare, dum iucunda prosperitas illis potius blanditur, qui
austeritate nimia non rigescunt. cede itaque suaviter genio nostro, quod sibi
gentilitas communi remittere consuevit exemplo. sic enim fit, ut et meis
petitionibus satisfecisse videamini nec sitis solliciti ex illa parte, quam ad
nos cognoscitis pertinere.
3.
Quocirca salutantes honore et affectione, qua dignum est, illum et illum
legatos nostros ad excellentiam vestram consueta caritate direximus, per quos
et sospitatis vestrae indicium et speratae petitionis consequamur effectum.
quaedam vero, quae ad nos pro vestris utilitatibus pervenerunt, per harum
portitores verbo vobis insinuanda commisimus, ut cautiores effecti optata
possitis victoria constanter expleri. vestra siquidem salus nostra gloria est
et totiens regnum Italiae proficere iudicamus, quotiens de vobis laeta
cognoscimus.
4.
Citharoedum etiam arte sua doctum pariter destinavimus expetitum, qui ore
manibusque consona voce cantando gloriam vestrae potestatis oblectet: quem ideo
fore credimus gratum, quia vos eum iudicastis magnopere dirigendum.
|