|
1. Institutum suum
providentia nostra non deserit, cum subiectis semper intenta profutura
disponit, ut ad maiorem devotionem concitentur qui sui curam nos habuisse
cognoscunt.
2. Hinc est quod
Colosseo viro illustri nomine viribusque praepotenti gubernationem vestram
defensionemque commisimus, ut qui suae multa dedit hactenus experimenta
virtutis, augeatur potius in futuris. atque ideo parientiam vestram saepius
approbatam nunc quoque eidem praesenti monstrate, quatenus in his quae pro
regni nostri utilitate rationabiliter agenda praeceperit, devotione probabili
compleantur: quia fidem constantia probat et ille integritatem propriae asserit
mentis, qui iugibus persistit obsequiis.
3. Illud praeterea vos
credidimus ammonendos, ut non in vos, sed in hostem saevire cupiatis. res parva
non vos ducat ad extrema discrimina: adquiescite iustitiae, qua mundus
laetatur.
4. Cur ad monomachiam
recurratis, qui venalem iudicem non habetis? deponite ferrum, qui non habetis
inimicum. pessime contra parentes erigitis brachium, pro quibus constat
gloriose moriendum. quid opus est homini lingua, si causam manus agat armata?
aut pax esse unde creditur, si sub civilitate pugnetur? imitamini certe Gothos
nostros, qui foris proelia, intus norunt exercere modestiam. sic vos volumus
vivere, quemadmodum parentes nostros cernitis domino praestante floruisse.
|