|
1.
Providentissimi principis est graviter imminutis relinquere tributariam
functionem, ut redivivis studiis ad implenda sollemnia recreentur qui pressi
damnorum acerbitate defecerant. nam si fessis minime relevetur onus,
necessitate cernitur iacere prostratus. melius est enim praesentia damna
contemnere quam exiguo quaestu perpetua commoda non habere.
2.
Atque ideo illustris magnificentia tua provincialibus Alpium Cottiarum assem
publicum per tertiam indictionem nos relaxasse cognoscat, quos transiens noster
exercitus more fluminis, dum irrigavit, oppressit. nam licet pro generali
securitate frementi adunatione proruperit, praeteriens tamen istorum culta
vastavit. radit enim semper fluvius alveum suum et licet molliter egrediens
vicina fecundet, illud tamen reddit sterile, quo collectus influxerit.
3.
Unde necesse fuit civica vastatione deiectis porrigere dexteram salutarem, ne
ingrati dicant se perisse solos pro defensione cunctorum: misceantur potius
laetitiae, qui viam Italiae defensoribus praestiterunt. tributa enim non debent
tristes exigi, per quos tributarios feliciter adquisivi. dicat pro illis noster
animus, quod regi non potest imputare subiectus. emimus nostro dispendio
prosperitatem Gothorum: nos necessaria praebuimus, ut hostis vinceretur
illaesus.
|