1.
Cum omnes rei publicae nostrae partes aequabiliter desideremus augeri, crementa
tamen fiscalium tributorum iustissimo sunt pensanda iudicio, quia servientium
imminutio est huius illationis accessio quantumque pars illa proficit, tantum
se haec a firmitate subducit. sed a nobis, qui fisci utilitatem stabili volumus
diuturnitate consistere, excludenda est dispendiosa semper enormitas, ne
augmento suo tumens summa deficiat incipiatque magis deesse, quia immaniter
visa est accrevisse.
2.
Proinde illustris magnitudo tua Gravassianos atque Pontonates nobis supplicasse
cognoscat a Ianuario, sed et Probo discussoribus iniquis se oneribus
ingravatos, cum sterilitas ieiuna locorum nulla sibi fieri augmenta patiatur.
repugnante siquidem natura quaelibet cedit industria, nec prodest studium
laboris impendere, quem ubertas loci non cognoscitur adiuvare. ibi potest
census addi, ubi cultura profecerit. inde et varia tributa, quia non est
agrorum una fecunditas.
3.
Atque ideo consuetudinem eis pristinam censemus esse revocandam, ut sicut
Odovacris tempore tributa solverunt, ita et nunc ab eis publicis utilitatibus
serviatur: et si quid amplius probatur adiectum, consideratione defectarum
virium summovemus. nolumus enim tale aliquid indici, quod sit necesse removeri.
|