|
1.
Movit nos quidem Anduit fusa precatio, sed magis miserabiliorem reddidit virum
luminis sui ademptus ornatus, quia necesse est ut amplius permoveat visa quam
audita calamitas. is enim perpetua nocte superstes ad remedia nostra mutuati
luminis beneficio festinavit, ut quem videre non poterat, saltem clementiae suavitate
sentiret. clamat enim sibi Gudila vel Oppane incognitam suo generi condicionem
servitutis imponi, cum pridem sub libertate nostros fuerit secutus exercitus.
2.
Mirati sumus talem in famulatum trahi, qui a vero domino debuisset expelli.
novus ambitus talem quaerere, quem possis horrere servumque dicere, cui debeas
divina consideratione servire. adiciens enim huiusmodi calumnias Pitziae
comitis celebratae opinionis viri sibi examinatione summotas, nunc autem infirmitatis
suae mole compressum manu vindicare non posse, quae patrona fortibus probatur
assistere.
3.
Sed nos, quorum est proprium inter pares se dispares aequabilem iustitiam
custodire, praesenti iussione decernimus, ut, si in iudicio supra memorati
quondam Pitziae se probavit ingenuum, calumniantes protinus amovete: nec
audeant ulterius necessitatibus alienis illudere, quos semel convictos decuerat
sua vota damnare.
|