|
1.
Libenter annuimus quae sine legum iniuria postulantur, maxima cum pro servanda
civilitate nec illis sunt neganda beneficia iustitiae, qui adhuc in fide
noscuntur errare. atque ideo discant rerum bonarum suavissimum saporem, ut, qui
humanam iustitiam nituntur quaerere, sollicitius incipiant divina iudicia
cogitare.
2.
Proinde quoniam nonnullorum vos frequenter causamini praesumptione laceratos et
quae ad synagogam vestram pertinent perhibetis iura rescindi, opitulabitur
vobis mansuetudinis nostrae postulata tuitio, quatenus nullus ecclesiasticus,
quae synagogae vestrae iure competunt, violentia intercedente pervadat nec
vestris se causis importuna acerbitate permisceat, sed ut religionis cultu, ita
et actuum sint conversatione discreti: hac tamen moderatione principalis
auxilii beneficium concedentes, ut nec vos quod ad praefatae ecclesiae ius vel
religiosas certe personas legibus pertinere constiterit, inciviliter attrectare
temptetis.
3.
Tricennalis autem humano generi patrona praescriptio eo, quo cunctis, vobis
iure servabitur nec commodalia vos irrationabiliter praecipimus sustinere
dispendia, ut hac pietatis nostrae defensione muniti petitio vestra ab
illicitis se liberatam gratuletur incommodis. concedimus quidem clementiae
nostrae consuetudine quae rogastis: sed quid, Iudaee, supplicans temporalem
quietem quaeris, si aeternam requiem invenire non possis?
|