|
1.
Quamvis dignitate magni nominis prima fronte decoreris, quia non potuit
antiquorum prudentia summa imaque simili appellatione censere, ne splendorem
quem summis dabat alterius vilitate pollueret, tamen hinc intellegitur, quid
sentire maiorum potuisset auctoritas, quando praefectos vigilibus appellare
voluerunt qui pro generali quiete discurrunt. tibi enim commissa est fortunarum
securitas, civitatis ornatus, utilitas omnium, scilicet ut contra domesticos
grassatores bellum pacatum gereres, si quem civium laedendum esse sentires.
2.
Custodi fortunas omnium. securus somnus te vigilante carpitur et molestia nulla
sentitur. in pace positus sumis de nocturno fure victorias. tuis laureis mane
civitas defensa laetatur, quae, dum captos respicit, tunc se occulto hoste
caruisse cognoscit. cottidie triumphas, si bene vigilas, et cum rara sit gloria
bellici certaminis, tibi iugiter latronibus famulatur inventis. o ducatum nimia
civium affectione susceptum! assumes praedones inquirere, quos pro se dominus
non valet invenire et duplici ratione beneficus aut futura furta prohibes aut
admissa concludis.
3.
Nonne ista quaedam est ineffabilis gratia civitatis unum in se suscipere, quod
videt omnibus expedire? merito tibi gloriosum nomen praefecti prudens
antiquitas deputavit, quia istud facere non poterat, nisi qui cives a suis
commodis plus amabat. officium quoque tuum non parvo constat munere sublevatum,
quando et ipsis momenti iura dilatata sunt, qui pro securitate civium militare
noscuntur.
4.
Quae cum ita sint, praefecturam tibi vigilibus per illam indictionem, delectati
tua opinione, concedimus, ita ut et curam huius dignitatis et privilegia tibi competentia
modis omnibus exsequaris. sed quamvis nomen odiosissimum furum generalis
persequatur assensus, tamen quia de effusione humani sanguinis agitur, nihil
subitum aut indeliberatum iubemus assumi. modestiam sequere, qui damnas
audaciam: continentiam dilige, qui furta condemnas. ad gesta perducti audiantur
aliquid pro salute dicturi, quoniam quicquid non discutitur, iustitia non
putatur. convictis vero atque confessis quae sunt secreta serventur: quando
crudele nihil efficit qui sequitur leges.
|