XXXVI. FORMULA COMMEATALIS.

1. Nemo dubitat homines suavi varietate recreari, quia in continuatione rerum magnum mentibus constat esse fastidium. dulcedo mellis, si assidue sumatur, horrescit: serena ipsa, quamvis magnopere desiderentur, iugiter adepta sordescunt: non immerito, quia dum sit homo commutabilis, naturae suae desiderat habere qualitates.

2. Et ideo festinanti tibi provinciali oblectatione refoveri copiam tot mensuum in supra dicta provincia concedimus immorandi, quia paene reclusus advertitur, cui mutare solum liberum non videtur: ita tamen, ut cum promeritas indutias domino iuvante transegeris, ad urbanas sedes redire festines. nam si taedium est continuatim vivere in urbis celebritate, quanto magis in agris diutina tempora peregisse! libenter ergo damus indutias discedendi, non ut Roma debeat deseri, sed ut amplius commendetur absenti.