|
1. De fide atque
constantia tales sunt commonendae personae, quae desideriis humanis diversa
sorte quatiuntur. vos autem, quos sapientia firmos efficit et mens religiosa
consolidat, ad provincialium potius convenit adunationes animari, quia iuste
debitor fit alieni arbitrii, qui a pluribus meretur audiri. quapropter
salutantes veneratione qua dignum est, quod vobis quidem maerorem possit
indicere, transitum gloriosae memoriae domni avi nostri cum dolore maximo
nuntiamus.
2. Sed inde potest
vestra tristitia temperari, quia nos in sede regni sui divinitate propitia
collocavit, ut in totum desiderio vestro non videatur ereptus, qui vobis
consurgit in successione reparatus. favete nunc orationibus sacris nostris
libenter auspiciis, ut rex caelestis humana nobis regna confirmet, gentes
externas atterat, peccata absolvat, consolidet et conservet propitius quod
parentibus nostris dignatus est praestare gloriosis.
3. Quapropter sanctitas
vestra provinciales cunctos ammoneat, ut inter se habentes concordiam regno
nostro per omnia debeant esse purissimi. cupimus enim in subiectis fidem
reperiri, quam larga possimus pietate munerari.
|