|
1.
Cordi nobis est cunctos in commune protegere, sed eos maxime quos sibi novimus
defuisse. sic enim aequitatis libra servabitur, si auxilium largiamur imparibus
et metum nostri pro parvulis insolentibus opponamus. fortuna minor principem quaerit,
quia in vituperationem nostram corruunt quibus se publica vota subducunt.
2. Venantii itaque
tutoris Plutiani lacrimabili suggestione comperimus Neoterium fratrem suum,
affectum germanitatis oblitum, bona parvuli hostili furore lacerasse. quod nos
pro rerum suarum acerbitate commovit, ut largitas nostra, quam velut titulum
volumus stare pietatis, usurpata praesumptionibus videatur illicitis. et quia
dubium non est in repetitione minoris maxime submoveri dispendia tarditatis,
ideoque devotio tua, nostra iussione firmata, si nihil est quod rationabiliter
a pulsato possit opponi, postulatas res praedicto tutori faciat sine dilatione
restitui.
3. Aut si quid est quod
pro suis partibus intentio retentatoris obiciat, legali sponsione praecedente,
ad nostrum deproperet venire comitatum: ut allegationibus cognitis pro
consuetudine nostrae iudicemus aequitatis.
|