|
1. Gloriosus domnus
avus noster desideria vestra cognoscens Quidilanem Sibiae filium priorem vobis
quidem facere disponebat: sed quia interveniente mortali condicione nequivit
cogitata complere, necesse nobis est eius vota perficere, ne tantus vir de
aliquo inaniter iudicaretur bona potuisse sentire.
2. Atque ideo praesenti
auctoritate praecipimus, ut eum priorem feliciter habere debeatis et quae
ordinaverit pro disciplina servanda, ubi nostra maxime utilitas continetur, in
omnibus oboedire debeatis, quia sic domni avi nostri estis moribus instituti,
ut et leges libenter audiatis et iudices.
3. Hoc est enim, quod
nostrum comit imperium, quod opinionem vestram inter gentes amplificat, si
talia geratis, quae et nobis accepta et divinitati possunt esse gratissima. robustius
enim inimici nostri vincuntur moribus bonis, quia quos superna protegunt,
felices adversarios habere non possunt. pugnatis enim efficaciter foris, dum in
sedibus vestris iustitiam fovere contenditis. ita enim duo mutua se
amplexatione consociant: qui aequitatem coluerit, fructum victoriae possidebit.
4. Nam quae necessitas
ad iniusta compellat, cum vos et sortes alant propriae et munera nostra domino
iuvante ditificent? nam et si cui aliquid expetendum est, speret de
munificentia principis quam de praesumptione virtutis, quia vobis proficit,
quod Romani quieti sunt, qui, dum aeraria nostra ditant, vestra donativa
multiplicant.
|