|
1. Laudabilium
iussionum causas plerumque praebet vituperabilis excessus alienus et miro modo
momenta iustitiae de iniquitatis occasione nascuntur. silet enim aequitas, si
culpa non vociferetur admissa et feriatum quiescit principis ingenium, quod non
fuerit aliqua querella provocatum.
2. Conquerentium
siquidem vocibus adacti et frequentium populorum de rebus quibusdam
interpellatione commoniti necessaria quaedam Romanae quieti edictali
programmate duodecim capitibus, sicut ius civile legitur institutum, in aevum
servanda conscripsimus, quae custodita residuum ius non debilitare, sed potius
corroborare videantur.
3. Haec in coetus
vestri splendore recitentur et per triginta dies praefectus urbis locis
celeberrimis faciat sollemni more proponi, ut nostra civilitate recognita spes
truculentis moribus auferatur. nam qua confidentia protervus assumat quod
principis agnoverit damnasse clementiam? redeat amor omnibus disciplinae, per
quam et parva coalescunt et potiora servantur.
4. Ideo enim exercitus
nostros iuvante deo crebris expeditionibus commovemus, ut universitatem
compositam vivere legibus sentiamus. reddatur haec animo nostro vicissitudo
praemiorum, ut, quem rei publicae utilitatibus cognoscitis occupatum, rarissima
querellarum aditione pulsetur. teneant iudices legitimas districtiones: votum
foedissimae venalitatis abiciant. metus cuncta componit, si reus crimen in
iudicante non invenit.
|