Parad., Caput

1       VI,  42| insolens ostentatio? solusne tu dives? pro di immortales! egone
2       VI,  42|  didicisse non gaudeam? Solusne dives? Quid, si ne dives quidem?
3       VI,  42|      Solusne dives? Quid, si ne dives quidem? quid, si pauper
4       VI,  43|         etiam pecunia; concedo, dives est. Sin autem propter aviditatem
5       VI,  44|              44] Animus hominis dives, non arca, <quae> appellari
6       VI,  45|      hoc proposito numquam eris dives ante, quam tibi ex tuis
7       VI,  47|    adsequere, numquam omnino es dives futurus. Meam autem quoniam