Parad., Caput
1 Ded, 3| 3] Sed nihil est tam incredibile, quod
2 Ded, 3| dicendo fiat probabile, nihil tam horridum, tam incultum,
3 Ded, 5| in acceptum ut referas, nihil postulo; non enim est tale,
4 I, 13| abundant, an C. Fabrici, qui nihil habuit eorum, nihil habere
5 I, 13| qui nihil habuit eorum, nihil habere voluit, similes malint.
6 I, 14| natura dederit animum, quo nihil est praestantius neque divinius,
7 I, 14| abicies atque prosternes, ut nihil inter te atque inter quadripedem
8 I, 15| statu demovet, profecto nihil est aliud bene et beate
9 II, 16| quo beatius esse mortali nihil potest.
10 II, 17| pendet ex fortuna, huic nihil potest esse certi, nihil,
11 II, 17| nihil potest esse certi, nihil, quod exploratum habeat
12 II, 17| cogitationes meae, siquidem nihil peperi tale, nihil consecutus
13 II, 17| siquidem nihil peperi tale, nihil consecutus sum, ut eo statu
14 III, 20| in gubernatoris inscitia nihil interest. Lapsa est lubido
15 III, 20| augendam transeundi culpam nihil pertinet. Peccare certe
16 III, 22| et perpetua constantia; nihil huc addi potest, quo magis
17 III, 22| potest, quo magis virtus sit, nihil demi, ut virtutis nomen
18 III, 22| facta recte facta sunt et nihil recto rectius, certe ne
19 III, 26| semel ratione et ordine nihil possit addi, quo magis peccari
20 IV, 27| civitas, cum leges in ea nihil valebant, cum iudicia iacebant,
21 IV, 29| 29] Nihil neque meum est neque quoiusquam,
22 V, 34| esse maxime iudicat, qui nihil dicit, nihil facit, nihil
23 V, 34| iudicat, qui nihil dicit, nihil facit, nihil cogitat denique
24 V, 34| nihil dicit, nihil facit, nihil cogitat denique nisi libenter
25 V, 34| hoc contingit sapienti, ut nihil faciat invitus, nihil dolens,
26 V, 34| ut nihil faciat invitus, nihil dolens, nihil coactus.
27 V, 34| faciat invitus, nihil dolens, nihil coactus.
28 V, 36| vetat, quod videtur? qui nihil imperanti negare potest,
29 V, 36| imperanti negare potest, nihil recusare audet? Poscit,
30 V, 38| quorum in villa ac domo nihil splendidum, nihil ornatum
31 V, 38| ac domo nihil splendidum, nihil ornatum fuit praeter ipsos,
32 V, 41| debere ne dixeris, quoniam nihil quisquam debet, nisi quod
33 VI, 42| facile contentus sit, qui nihil quaerat, nihil appetat,
34 VI, 42| sit, qui nihil quaerat, nihil appetat, nihil optet amplius.
35 VI, 42| quaerat, nihil appetat, nihil optet amplius.
36 VI, 43| neque possessiones tuae. Nihil sibi deesse putat, nihil
37 VI, 43| Nihil sibi deesse putat, nihil curat amplius, satiatus
38 VI, 52| satis esse putant, quod est, nihil adpetunt, nulla re egent,
39 VI, 52| adpetunt, nulla re egent, nihil sibi deesse sentiunt, nihil
40 VI, 52| nihil sibi deesse sentiunt, nihil requirunt; inprobi autem
|