1-exces | excol-parie | parit-vir | vires-¾
bold = Main text
Parad., Caput grey = Comment text
1 Ded, 1| 1] Animadverti, Brute, saepe
2 I, 10| 10] Sed haec videri possunt
3 I, 11| 11] Ponite ante oculos unum
4 I, 12| 12] Brutum si qui roget, quid
5 I, 13| 13] Veniant igitur isti inrisores
6 I, 14| 14] Atque haec quidem, quae
7 I, 15| 15] Ut enim est quisque maxime
8 II, 16| 16] Nec vero ego M. Regulum
9 II, 17| 17] Nescis, insane, nescis,
10 II, 18| 18] Mortemne mihi minitaris,
11 II, 19| 19] Quam ob rem, ut inprobo
12 Ded, 2| 2] Quod eo maius est illi
13 III, 20| 20] Parva, inquit, est res.
14 III, 21| 21] Quodsi virtutes sunt pares
15 III, 22| 22] Una virtus est consentiens
16 III, 23| 23] 'A philosophis', inquit, '
17 III, 24| 24] 'Nihilne igitur interest' (
18 III, 25| 25] Illud tamen interest, quod
19 III, 26| 26] Histrio si paulum se movit
20 IV, 27| 27] Ego vero te non stultum,
21 IV, 28| 28] Itaque pulsus ego civitate
22 IV, 29| 29] Nihil neque meum est neque
23 Ded, 3| 3] Sed nihil est tam incredibile,
24 IV, 30| 30] Caedem in foro fecisti,
25 IV, 31| 31] Omnes scelerati atque impii,
26 IV, 32| 32] Sed quid ego communes leges
27 V, 33| 33] Laudetur vero hic imperator
28 V, 34| 34] Quid est enim libertas?
29 V, 35| 35] Quod etsi ita esse pluribus
30 V, 36| 36] An ille mihi liber, cui
31 V, 37| 37] Sed ut in magna familia
32 V, 38| 38] 'Nonne igitur sunt illa
33 V, 39| 39] An eorum servitus dubia
34 Ded, 4| 4] Quae quia sunt admirabilia
35 V, 40| 40] Quid? iam illa cupiditas,
36 V, 41| 41] Quid valet igitur illa
37 VI, 42| 42] Quae est ista in commemoranda
38 VI, 43| 43] Animus oportet tuus se
39 VI, 44| 44] Animus hominis dives, non
40 VI, 45| 45] Multi ex te audierunt,
41 VI, 46| 46] Nam ut iis, qui honeste
42 VI, 47| 47] Etenim divitiarum est fructus
43 VI, 48| 48] Si censenda nobis sit atque
44 VI, 49| 49] O di immortales! non intellegunt
45 Ded, 5| 5] Accipies igitur hoc parvum
46 VI, 50| 50] Sed quid ego de me loquor,
47 VI, 51| 51] Non esse cupidum pecunia
48 VI, 52| 52] soli enim possident res
49 I, 6| 6] Vereor, ne cui vestrum
50 I, 7| 7] In quo equidem continentissimorum
51 I, 8| 8] Quam ob rem licet inrideat,
52 I, 9| 9] Ille haec ludibria fortunae
53 V, 36| vocat, veniendum est; eicit, abeundum; minatur, extimescendum.
54 Ded, 1| ex philosophia tractare abhorrentes ab hoc usu forensi et publico,
55 I, 14| neque divinius, sic te ipse abicies atque prosternes, ut nihil
56 V, 35| oboedientia fracti animi et abiecti et arbitrio carentis suo,
57 I, 7| ut et inprobi habeant et absint probis.
58 I, 12| nam domesticis exemplis abundamus) cogitassene quicquam in
59 I, 13| qui Corinthiis operibus abundant, an C. Fabrici, qui nihil
60 VI, 43| ipse supponis, haec utrum abundantis an egentis signa sunt?
61 I, 6| desiderare maxime, quibus abundarent. Neque enim umquam expletur
62 VI, 49| superat? qui eget an qui abundat? cuius possessio quo est
63 IV, 29| mihi eripuisses, tum ego accepisse me confiterer iniuriam.
64 Ded, 5| genus. Hoc tamen opus in acceptum ut referas, nihil postulo;
65 IV, 28| non sum, quae nulla erat, accersitus in civitatem sum, cum esset
66 IV, 32| si in opertum Bonae Deae accessisses, exulares. At te id fecisse
67 III, 24| distinguit; quae quoniam utro accessit, id fit propensius, si utroque
68 II, 17| minis. Mihi vero quicquid acciderit in tam ingrata civitate,
69 Ded, 5| 5] Accipies igitur hoc parvum opusculum
70 VI, 44| enim cuique opus est, ad id accommodatur, ut ante dixi, divitiarum
71 I, 14| negent, illud arte tenent accurateque defendunt, voluptatem esse
72 VI, 46| videt domi tuae pariter accusatorum atque indicum consociatos
73 VI, 46| pecuniosos reos eodem te actore corruptelam iudicii molientes,
74 I, 14| illuc transferuntur, facile adduci solent ut in bonis rebus
75 V, 35| confitendum est, nisi qui ita sit adfectus, esse liberum neminem. Igitur
76 III, 23| ac si magistratibus manus adferant? quamcumque in domum stuprum
77 IV, 31| profiteris, quos leges exilio adfici volunt, exules sunt, etiamsi
78 V, 40| dominatum! quo timore nocentes adficit! An non est omnis metus
79 Ded, 3| solet oratoriis ornamentis adhibitis dicere, ego tibi illa ipsa,
80 | adhuc
81 III, 24| Ergo et parenti non numquam adimi vita sine scelere potest
82 III, 24| fit propensius, si utroque adiuncta est, paria fiant necesse
83 V, 41| volt? Minime; quid enim adiungit? 'Nisi vobis universis.'
84 Ded, 4| 4] Quae quia sunt admirabilia contraque opinionem omnium [
85 V, 37| modo habeas; intuentem te, admirantem, clamores tollentem cum
86 I, 8| rebus asportarent, cum esset admonitus a quodam, ut idem ipse faceret, '
87 V, 39| denunciatum est, facit, adsectatur, adsidet, muneratur. Quid
88 VI, 47| quam tu quoniam numquam adsequere, numquam omnino es dives
89 V, 39| est, facit, adsectatur, adsidet, muneratur. Quid horum est
90 II, 18| iudiciorum atque legum, quocumque adspexisti, ut furiae sic tuae tibi
91 V, 40| misera, quam dura servitus! Adulescentibus paulo loquacioribus est
92 I, 12| Scipiones, qui Carthaginiensium adventum corporibus suis intercludendum
93 II, 16| ex fortunatis hominibus, adversis unus ex summis viris videbatur,
94 IV, 30| tenuisti, privatorum domos, aedes sacras incendisti. Cur hostis
95 VI, 50| tandem fuit? habuit enim aediculas in Carinis et fundum in
96 V, 36| quos Corinthia opera, quos aedificia magnifica nimio opere delectant. '
97 IV, 31| Qui incendium fecerit? Aedis Nympharum manu tua deflagravit.
98 III, 23| delictis esse discrimen? aeque peccare se, si privatis
99 IV, 28| populi liber, esset iuris et aequitatis, quae vincla sunt civitatis,
100 VI, 43| eripis, si socios spolias, aerarium expilas, si testamenta amicorum <
101 II, 18| ducunt. Te miseriae, te aerumnae premunt omnes, qui te beatum,
102 II, 16| Nec vero ego M. Regulum aerumnosum nec infelicem nec miserum
103 VI, 51| prata et areas quasdam magno aestimant, quod ei generi possessionum
104 VI, 50| Utinam quidem! sed non aestimatione census, verum victu atque
105 VI, 51| Etenim si isti callidi rerum aestimatores prata et areas quasdam magno
106 VI, 48| res, utrum tandem pluris aestimemus pecuniam Pyrrhi, quam Fabricio
107 II | PARADOXON II.~ÜOti aÈtãrkhw ¾ éretØ prÚw eÈdaimon¤an. ~
108 I, 12| minor,> quid? inter horum aetates interiectus Cato, quid?
109 IV, 29| invitissimo rem publicam, si huius aeterni beneficii inmortalem memoriam
110 V, 37| igitur animum laude dignum. Aetionis tabula te stupidum detinet
111 VI, 48| Pauli an liberalitatem Africani, qui eius hereditatis Q.
112 I, 12| intercludendum putaverunt, quid? Africanus maior, <quid? minor,> quid?
113 V | sofÚw §leÊyerow kaÐ pçw ~afrwn douloj. ~
114 V, 33| uterer, si mihi apud aliquos agrestes haec habenda esset oratio;
115 VI, 46| vicinorum, qui latrocinia in agris, qui cum servis, cum libertis,
116 VI, 44| pluris, maiore etiam; si, ut aiunt ~Danaum quinquaginta sint
117 VI, 45| divitem, nisi qui exercitum alere posset suis fructibus, quod
118 | alicuius
119 VI, 46| venalia, edictum decretum, alienam suam sententiam, forum domum,
120 | aliis
121 | alio
122 | aliquam
123 | aliquando
124 | aliquod
125 | aliquos
126 | aliter
127 | alius
128 V, 41| siquidem animo excelso et alto et virtutibus exaggerato
129 III, 25| qui procreavit, is, qui aluit, is, qui erudivit, is, qui
130 IV, 30| putent? Numquamne, homo amentissime, te circumspicies, numquam,
131 VI, 43| aerarium expilas, si testamenta amicorum <ne> expectas quidem atque
132 I, 8| pecus aut supellectilem amiserit, nec non saepe laudabo sapientem
133 I, 6| augendi cruciantur, sed etiam amittendi metu.
134 IV, 29| auferri, quod eripi, quod amitti potest. Si mihi eripuisses
135 VI, 51| naufragio neque incendio amittitur nec tempestatum nec temporum
136 I, 10| argenti ad avaritiam aut amoenitatum ad delectationem aut supellectilis
137 V, 36| nequissimum servum, etiamsi in amplissima familia natus sit, appellandum
138 V, 40| coegit eos, qui sibi esse amplissimi videbantur, munera mittere,
139 Ded, 1| 1] Animadverti, Brute, saepe Catonem, avunculum
140 III, 25| modum figere non possumus, animorum modum tenere possumus.
141 III, 24| aliquis), 'patrem quis necet anne servum?' Nuda ista si ponas,
142 Ded, 5| ex eadem officina exisse appareat. ~
143 Ded, 5| vigiliarum munus in tuo nomine apparuit, et degustabis genus exercitationum
144 VI, 44| possint, hunc quo modo ego appellabo divitem, cum ipse egere
145 I, 9| quidem putavit, quae nos appellamus etiam bona. Quid est igitur,
146 I, 7| membra] verbo bona putaverunt appellanda, cum re ac factis longe
147 V, 36| amplissima familia natus sit, appellandum puto. Atque in pari stultitia
148 Ded, 4| ab ipsis etiam parãdoja appellantur], temptare volui possentne
149 VI, 44| dives, non arca, <quae> appellari solet. Quamvis illa sit
150 IV, 30| non fuit? et me tuo nomine appellas, cum omnes meo discessu
151 IV, 31| exulem esse iubeant . . . . ~appellet inimicus, qui cum telo fuerit?
152 V, 33| hic imperator aut etiam appelletur aut hoc nomine dignus putetur!
153 VI, 42| qui nihil quaerat, nihil appetat, nihil optet amplius.
154 III, 26| gestu moderatior, omni versu aptior esse debet, in syllaba te
155 II, 17| beatissimus esse, qui est totus aptus ex sese, quique in se uno
156 IV, 28| aliquid ruere aut deflagrare arbitrabare.
157 I, 11| felicatas Saliorum pateras arbitramur? Omitto reliquos; sunt enim
158 V, 35| fracti animi et abiecti et arbitrio carentis suo, quis neget
159 VI, 44| Animus hominis dives, non arca, <quae> appellari solet.
160 Ded, 5| non enim est tale, ut in arce poni possit quasi illa Minerva
161 III, 23| vis est enim, quae magis arceat homines ab improbitate omni,
162 VI, 51| rerum aestimatores prata et areas quasdam magno aestimant,
163 I, 13| tabulis, qui caelato auro et argento, qui Corinthiis operibus
164 V, 36| quos tabulae, quos caelatum argentum, quos Corinthia opera, quos
165 III, 20| id hoc uno tenetur, si arguitur non licere. Id si nec maius
166 Ded, 2| orationis neque dilatat argumentum, minutis interrogatiunculis
167 I, 12| filium devota vita inmisit in armatas hostium copias? quid continentia
168 IV, 30| Caedem in foro fecisti, armatis latronibus templa tenuisti,
169 I, 14| rebus esse negent, illud arte tenent accurateque defendunt,
170 I, 8| ut multa de suis rebus asportarent, cum esset admonitus a quodam,
171 I, 6| neque eas, quibus maxume astricti sunt, voluptates in bonis
172 V, 38| illum civem excellentem an atriensem diligentem putaret? Revivescat
173 V, 37| servi, sed tamen servi, ut atrienses, at qui tractant ista, qui
174 V, 33| doctissimis (quorum ego auctoritate non uterer, si mihi apud
175 Ded, 3| ita putarem, feci etiam audacius quam ille ipse, de quo loquor.
176 V, 36| negare potest, nihil recusare audet? Poscit, dandum est; vocat,
177 III, 26| nugis; in vitae societate audiam civem digitis peccata dimetientem
178 VI, 45| 45] Multi ex te audierunt, cum diceres neminem esse
179 III, 26| peccasse dices? Poetam non audio in nugis; in vitae societate
180 VI, 42| di immortales! egone me audisse aliquid et didicisse non
181 IV, 29| est neque quoiusquam, quod auferri, quod eripi, quod amitti
182 VI, 43| decipis, poscis, pacisceris, aufers, eripis, si socios spolias,
183 III, 20| cum semel transieris, ad augendam transeundi culpam nihil
184 I, 6| solum ea qui habent libidine augendi cruciantur, sed etiam amittendi
185 VI, 49| ego centena ex meis; illi aurata tecta in villis et sola
186 VI, 48| pecuniam repudiabat? utrum aurum Samnitum an responsum M'.
187 VI, 45| magna equitum ac peditum auxilia possis. Iam fateris igitur
188 VI, 52| requirunt; inprobi autem et avari, quoniam incertas atque
189 VI, 43| dives est. Sin autem propter aviditatem pecuniae nullum quaestum
190 Ded, 1| Animadverti, Brute, saepe Catonem, avunculum tuum, cum in senatu sententiam
191 III, 23| nobis est quaerendum, quid baioli atque operarii an quid homines
192 V, 38| summis populi beneficiis usum barbatulos mullos exceptantem de piscina
193 I, 15| nihil est aliud bene et beate vivere nisi honeste et recte
194 II, 17| ignoras. Nemo potest non beatissimus esse, qui est totus aptus
195 II, 16| summis viris videbatur, quo beatius esse mortali nihil potest.
196 V, 37| obtinent. 'Magna', inquit, 'bella gessi, magnis imperiis et
197 I, 12| quid? duo propugnacula belli Punici, Cn. et P. Scipiones,
198 IV, 29| publicam, si huius aeterni beneficii inmortalem memoriam delevisses,
199 V, 38| videat aliquem summis populi beneficiis usum barbatulos mullos exceptantem
200 I, 8| laudabo sapientem illum, Biantem, ut opinor, qui numeratur
201 IV, 32| tulit, ut, si in opertum Bonae Deae accessisses, exulares.
202 I, 15| enim est quisque maxime boni particeps, ita est laudabilis
203 I, 7| potest quisquam in abundantia bonorum ipse esse non bonus? Atqui
204 V, 35| disserendum est, illud tamen et breve et confitendum est, nisi
205 VI, 44| cupiditates habet, quae brevi tempore maximas copias exhaurire
206 III, 26| pronuntiatus est syllaba una brevior aut longior, exsibilatur,
207 III, 26| dimetientem sua? Si vis, sane sint breviora, leviora qui possunt videri?
208 I, 6| sentio, tamen, et dicam brevius, quam res tanta dici potest.
209 Ded, 1| 1] Animadverti, Brute, saepe Catonem, avunculum
210 I, 12| 12] Brutum si qui roget, quid egerit
211 IV, 30| 30] Caedem in foro fecisti, armatis
212 VI, 46| proscriptiones locupletium, qui caedes municipiorum, qui illam
213 I, 13| signis, qui tabulis, qui caelato auro et argento, qui Corinthiis
214 V, 36| signa, quos tabulae, quos caelatum argentum, quos Corinthia
215 I, 11| gradibus Romulus escendit in caelum? iisne, quae isti bona appellant,
216 IV, 29| iniuria tua dedit, non exitum calamitosum. Ergo ego semper civis,
217 VI, 51| divitiae. Etenim si isti callidi rerum aestimatores prata
218 VI, 46| pecuniarum in coitionibus candidatorum, dimissiones libertorum
219 II, 16| comitatu, cum corpus eius caperetur, capi certe ipse non potuit.
220 II, 16| cum corpus eius caperetur, capi certe ipse non potuit. C.
221 VI, 49| relinquo istum quaestuosum. Capit ille ex suis praediis sescena
222 I, 11| gratas dis inmortalibus capudines ac fictiles urnulas fuisse
223 V, 35| animi et abiecti et arbitrio carentis suo, quis neget omnes leves,
224 VI, 50| habuit enim aediculas in Carinis et fundum in Labicano; nos
225 Ded, 3| de dis inmortalibus, de caritate patriae Stoice solet oratoriis
226 I, 12| Cn. et P. Scipiones, qui Carthaginiensium adventum corporibus suis
227 IV, 31| templa occupaverit? In foro castra posuisti.
228 VI, 52| quoniam incertas atque in casu positas possessiones habent
229 IV, 27| reliquiae coniurationis a Catilinae furiis ad tuum scelus furoremque
230 Ded, 1| Animadverti, Brute, saepe Catonem, avunculum tuum, cum in
231 III, 24| sine iniuria non potest. Causa igitur haec, non natura
232 V, 34| maximam dicitur, Fortuna ipsa cedit, si, ut sapiens poeta dixit, '
233 VI, 48| 48] Si censenda nobis sit atque aestimanda
234 V, 38| oblectamenta puerorum. Quid enim censes? si L. Mummius aliquem istorum
235 VI, 50| quidem! sed non aestimatione census, verum victu atque cultu
236 VI, 49| praediis sescena sestertia, ego centena ex meis; illi aurata tecta
237 I, 8| cuius quom patriam Prienam cepisset hostis ceterique ita fugerent,
238 II, 17| huic nihil potest esse certi, nihil, quod exploratum
239 VI, 51| rebus esse maximae sunt certissimaeque divitiae. Etenim si isti
240 V, 33| teneat, coerceat avaritiam, ceteras animi labes repellat, tum
241 I, 8| Prienam cepisset hostis ceterique ita fugerent, ut multa de
242 V, 40| imperiosa, quam vehemens! Cethego, homini non probatissimo,
243 I, 6| quippe cum viderem rebus his circumfluentis ea tamen desiderare maxime,
244 II, 18| autem illis, quibus quasi circumscriptus est habitandi locus, non
245 IV, 30| Numquamne, homo amentissime, te circumspicies, numquam, nec quid facias,
246 V, 35| facta nexo aut aliquo iure civili, sed, si servitus sit, sicut
247 V, 37| intuentem te, admirantem, clamores tollentem cum video, servum
248 V, 41| Quae est ista servitus tam claro homini tamque nobili? Omnis
249 VI, 46| servis, cum libertis, cum clientibus societates, qui possessiones
250 I, 12| propugnacula belli Punici, Cn. et P. Scipiones, qui Carthaginiensium
251 V, 34| invitus, nihil dolens, nihil coactus.
252 I, 12| spe salutis suae? quae vis Coclitem contra omnes hostium copias
253 V, 40| non probatissimo, servire coegit eos, qui sibi esse amplissimi
254 V, 33| voluptates, iracundiam teneat, coerceat avaritiam, ceteras animi
255 I, 12| domesticis exemplis abundamus) cogitassene quicquam in vita sibi esse
256 V, 34| dicit, nihil facit, nihil cogitat denique nisi libenter ac
257 II, 17| Cui spes omnis et ratio et cogitatio pendet ex fortuna, huic
258 I, 10| enim a vobis, num ullam cogitationem habuisse videantur ii, qui
259 II, 17| quo evigilarunt curae et cogitationes meae, siquidem nihil peperi
260 VI, 46| intercidas pecuniarum in coitionibus candidatorum, dimissiones
261 V, 34| paret, sed eas sequitur et colit, quia id salutare esse maxime
262 II, 16| virtutum praesidio tantoque comitatu, cum corpus eius caperetur,
263 VI, 42| 42] Quae est ista in commemoranda pecunia tua tam insolens
264 IV, 29| nationibus <ut> civis optumi commendabat, tu ne nunc quidem, nisi
265 III, 20| quod cum feceris, culpa commissa est; quam longe progrediare,
266 I, 7| prudentiam, qui haec inbecilla et commutabilia [pecuniae membra] verbo
267 VI, 43| contentus etiam pecunia; concedo, dives est. Sin autem propter
268 VI, 48| Maximo fratri partem suam concessit? Haec profecto, quae sunt
269 VI, 49| supellectilem et vestem infinite concupiscenti non modo ad sumptum ille
270 IV, 27| non erat; praedonum ille concursus et te duce latrocinium in
271 V, 39| cupiditate peculii nullam condicionem recusant durissimae servitutis?
272 V, 35| illud tamen et breve et confitendum est, nisi qui ita sit adfectus,
273 IV, 29| eripuisses, tum ego accepisse me confiterer iniuriam. Sed si haec nec
274 VI, 46| silentium: quis hunc non putet confiteri sibi quaesito opus esse?
275 IV, 27| fugitivorum ac latronum congregata unum in locum multitudo?
276 Ded, 3| otio Stoici probant, ludens conieci in communes locos.
277 IV, 27| constitutum et reliquiae coniurationis a Catilinae furiis ad tuum
278 III, 25| domo atque in re publica conlocavit; multitudine peccatorum
279 V, 40| alius est dominus exortus ex conscientia peccatorum, timor, quam
280 II, 18| diuturnum sit futurum, times, te conscientiae stimulant maleficiorum tuorum,
281 IV, 29| eripuisses divinam animi mei conscientiam meis curis, vigiliis, consiliis
282 II, 17| nihil peperi tale, nihil consecutus sum, ut eo statu essem,
283 IV, 28| qui tum occiderat, esset consensus populi liber, esset iuris
284 III, 22| 22] Una virtus est consentiens cum ratione et perpetua
285 Ded, 1| et publico, sed dicendo consequi tamen, ut illa etiam populo
286 V, 36| civitatis.' Vos vero ne conservorum quidem vestrorum principes
287 IV, 30| numquam, nec quid facias, considerabis, nec quid loquare? Nescis
288 V, 34| officio, cui vivendi via considerata atque provisa est, qui ne
289 IV, 29| conscientiam meis curis, vigiliis, consiliis stare te invitissimo rem
290 VI, 46| accusatorum atque indicum consociatos greges, qui nocentes et
291 IV, 27| duce latrocinium in foro constitutum et reliquiae coniurationis
292 Ded, 5| exercitationum earum, quibus uti consuevi, cum ea, quae dicuntur in
293 IV, 28| cum esset in re publica consul, qui tum nullus fuerat,
294 VI, 47| Meam autem quoniam pecuniam contemnis, et recte (est enim ad volgi
295 IV, 28| ista tui latrocinii tela contempserim. Iactam et inmissam a te
296 V, 38| cum ipse totam Corinthum contempsisset, utrum illum civem excellentem
297 IV, 27| tolerantia rerum humanarum, contemptione fortunae, virtutibus denique
298 III, 23| quoniam verbis inter nos contendimus, non pugnis: utrum nobis
299 VI, 52| est proprium divitiarum, contenti sunt rebus suis, satis esse
300 VI, 51| esse emacem vectigal est; contentum vero suis rebus esse maximae
301 VI, 48| quam Fabricio dabat, an continentiam Fabrici, qui illam pecuniam
302 I, 7| 7] In quo equidem continentissimorum hominum, maiorum nostrorum,
303 V, 34| moribus.' Soli igitur hoc contingit sapienti, ut nihil faciat
304 III, 21| qui se in aliqua libidine continuerit, in aliqua effuderit?
305 | contra
306 Ded, 5| opusculum lucubratum his iam contractioribus noctibus, quoniam illud
307 Ded, 4| Quae quia sunt admirabilia contraque opinionem omnium [ab ipsis
308 IV, 27| est enim civitas? omnisne conventus etiam ferorum et immanium?
309 IV, 27| ad tuum scelus furoremque conversae, non civitas erat.
310 V, 41| esse ratio et veritas ipsa convincat. ~
311 V, 41| eloquentissimi viri, L. Crassi, copiosa magis quam sapiens oratio: '
312 VI, 52| esset satis, non modo non copiosi ac divites, sed etiam inopes
313 V, 36| caelatum argentum, quos Corinthia opera, quos aedificia magnifica
314 I, 13| caelato auro et argento, qui Corinthiis operibus abundant, an C.
315 V, 38| istorum videret matellionem Corinthium cupidissime tractantem,
316 V, 38| tractantem, cum ipse totam Corinthum contempsisset, utrum illum
317 I, 12| Carthaginiensium adventum corporibus suis intercludendum putaverunt,
318 II, 16| praesidio tantoque comitatu, cum corpus eius caperetur, capi certe
319 VI, 46| pecuniosos reos eodem te actore corruptelam iudicii molientes, qui tuas
320 VI, 43| quidem possit esse ullus, si cotidie fraudas, decipis, poscis,
321 V, 41| eloquentissimi viri, L. Crassi, copiosa magis quam sapiens
322 II, 16| Non enim magnitudo animi cruciabatur eius a Poenis, non gravitas,
323 I, 6| habent libidine augendi cruciantur, sed etiam amittendi metu.
324 II, 18| torquent, tu dies noctesque cruciaris, cui nec sat est, quod est,
325 III, 20| ad augendam transeundi culpam nihil pertinet. Peccare
326 VI, 50| census, verum victu atque cultu terminatur pecuniae modus.
327 V, 38| videret matellionem Corinthium cupidissime tractantem, cum ipse totam
328 V, 40| 40] Quid? iam illa cupiditas, quae videtur esse liberalior,
329 V, 39| servitus dubia est, qui cupiditate peculii nullam condicionem
330 VI, 44| plures, sed innumerabiles cupiditates habet, quae brevi tempore
331 V, 35| neget omnes leves, omnes cupidos, omnes denique improbos
332 VI, 51| 51] Non esse cupidum pecunia est, non esse emacem
333 II, 17| aut in quo evigilarunt curae et cogitationes meae, siquidem
334 VI, 43| sibi deesse putat, nihil curat amplius, satiatus est aut
335 VI, 50| nostrorum memoria, ne semper Curios et Luscinos loquamur, pauper
336 IV, 29| animi mei conscientiam meis curis, vigiliis, consiliis stare
337 V, 38| putaret? Revivescat M'. Curius aut eorum aliquis, quorum
338 VI, 48| pecuniam Pyrrhi, quam Fabricio dabat, an continentiam Fabrici,
339 VI, 44| maiore etiam; si, ut aiunt ~Danaum quinquaginta sint filiae,
340 VI, 46| mercaturis faciendis, operis dandis, publicis sumendis, intellegimus
341 V, 36| recusare audet? Poscit, dandum est; vocat, veniendum est;
342 IV, 32| ut, si in opertum Bonae Deae accessisses, exulares. At
343 III, 22| proficiscuntur, paria esse debent, itemque peccata, quoniam
344 V, 41| dicito, quoniam quidem potes, debere ne dixeris, quoniam nihil
345 V, 41| tamque nobili? Omnis animi debilitati et humilis et fracti timiditas
346 II, 19| florens et expetendum videri decet. ~
347 VI, 43| ullus, si cotidie fraudas, decipis, poscis, pacisceris, aufers,
348 I, 12| ponte solum? quae patrem Decium, quae filium devota vita
349 VI, 47| fructus in copia, copiam autem declarat satietas rerum atque abundantia;
350 VI, 46| denique omnia venalia, edictum decretum, alienam suam sententiam,
351 V, 33| ipse improbissimis dominis, dedecori ac turpitudini, parere desierit;
352 I, 14| dicam, rerum omnium natura dederit animum, quo nihil est praestantius
353 V, 37| istarum rerum cupiditatibus dediderunt, ipsius servitutis locum
354 IV, 29| mihi gloriosum iniuria tua dedit, non exitum calamitosum.
355 VI, 49| igitur est divitior, cui deest an cui superat? qui eget
356 VI, 46| dimissiones libertorum ad defaenerandas diripiendasque provincias,
357 I, 15| quae plurimorum patrociniis defenditur, in rebus bonis habenda
358 I, 14| arte tenent accurateque defendunt, voluptatem esse summum
359 IV, 28| meorum aliquid ruere aut deflagrare arbitrabare.
360 IV, 31| Aedis Nympharum manu tua deflagravit. Qui templa occupaverit?
361 Ded, 5| tuo nomine apparuit, et degustabis genus exercitationum earum,
362 V, 36| aedificia magnifica nimio opere delectant. 'At sumus', inquit, 'principes
363 I, 10| avaritiam aut amoenitatum ad delectationem aut supellectilis ad delicias
364 IV, 29| beneficii inmortalem memoriam delevisses, multo etiam magis, si illam
365 I, 10| delectationem aut supellectilis ad delicias aut epularum ad voluptates.
366 III, 23| quam si senserint nullum in delictis esse discrimen? aeque peccare
367 IV, 27| inprobum, ut semper, sed dementem . . . . . . . . rebus ad
368 III, 22| magis virtus sit, nihil demi, ut virtutis nomen relinquatur.
369 II, 18| exilium, ut ab inprobis demigrandum sit? Mors terribilis iis,
370 I, 15| mentem ex sua sede et statu demovet, profecto nihil est aliud
371 V, 39| ad voluntatem; quicquid denunciatum est, facit, adsectatur,
372 III, 21| An virum bonum dices, qui depositum nullo teste, cum lucrari
373 IV, 31| fuerit? Ante senatum tua sica deprehensa est. Qui hominem occiderit?
374 I, 6| disputationibus, non ex meo sensu deprompta haec videatur oratio, dicam,
375 I, 6| circumfluentis ea tamen desiderare maxime, quibus abundarent.
376 V, 33| dedecori ac turpitudini, parere desierit; dum quidem his oboediet,
377 VI, 45| esse te divitem, cui tantum desit, ut expleas id, quod exoptas.
378 V, 37| Aetionis tabula te stupidum detinet aut signum aliquod Polycleti.
379 VI, 49| Ex meo tenui vectigali detractis sumptibus cupiditatis aliquid
380 I, 14| hominum. Tu, cum tibi sive deus sive mater, ut ita dicam,
381 I, 12| patrem Decium, quae filium devota vita inmisit in armatas
382 Ded, 3| oratoriis ornamentis adhibitis dicere, ego tibi illa ipsa, quae
383 Ded, 1| cum in senatu sententiam diceret, locos graves ex philosophia
384 III, 24| igitur interest' (nam hoc dicet aliquis), 'patrem quis necet
385 V, 34| maxime iudicat, qui nihil dicit, nihil facit, nihil cogitat
386 V, 41| nec possumus; tu posse te dicito, quoniam quidem potes, debere
387 V, 35| Nec hoc tam re est quam dictu inopinatum atque mirabile.
388 V, 33| operae posuerim, perdidisse?) dictum est igitur ab eruditissimis
389 V, 35| atque mirabile. Non enim ita dicunt eos esse servos, ut mancipia,
390 VI, 42| egone me audisse aliquid et didicisse non gaudeam? Solusne dives?
391 II, 17| habeat permansurum sibi unum diem. Eum tu hominem terreto,
392 II, 18| tuae lubidines torquent, tu dies noctesque cruciaris, cui
393 III, 26| vitae societate audiam civem digitis peccata dimetientem sua?
394 Ded, 2| sequitur florem orationis neque dilatat argumentum, minutis interrogatiunculis
395 V, 38| excellentem an atriensem diligentem putaret? Revivescat M'.
396 III, 26| audiam civem digitis peccata dimetientem sua? Si vis, sane sint breviora,
397 VI, 46| coitionibus candidatorum, dimissiones libertorum ad defaenerandas
398 VI, 46| libertorum ad defaenerandas diripiendasque provincias, qui expulsiones
399 IV, 30| appellas, cum omnes meo discessu exulasse rem publicam putent?
400 Ded, 2| dicuntur ea, quae non multum discrepent ab opinione populari, Cato
401 III, 23| nullum in delictis esse discrimen? aeque peccare se, si privatis
402 III, 23| lenonibus' diceres. 'Socrates disputabat isto modo.' Bene hercule
403 I, 10| possunt odiosiora, cum lentius disputantur; vita atque factis inlustrata
404 I, 10| subtilius, quam satis est, disputari videntur. Quaero enim a
405 I, 6| ex Socraticorum hominum disputationibus, non ex meo sensu deprompta
406 V, 35| ita esse pluribus verbis disserendum est, illud tamen et breve
407 IV, 29| loco, non animo factisque distinguis?
408 III, 24| igitur haec, non natura distinguit; quae quoniam utro accessit,
409 IV, 28| nisi forte, cum parietes disturbabas aut cum tectis sceleratas
410 II, 18| est, et id ipsum ne non diuturnum sit futurum, times, te conscientiae
411 IV, 29| potest. Si mihi eripuisses divinam animi mei conscientiam meis
412 I, 14| nihil est praestantius neque divinius, sic te ipse abicies atque
413 VI, 49| redundabit. Uter igitur est divitior, cui deest an cui superat?
414 VI, 50| in Labicano; nos igitur divitiores, qui plura habemus? Utinam
415 VI, 48| plurimi sit, possideat, ita divitissimus habendus sit, dubitet, quin
416 V, 41| quidem potes, debere ne dixeris, quoniam nihil quisquam
417 VI, 46| sit, quis umquam hunc vere dixerit divitem?
418 VI, 44| id accommodatur, ut ante dixi, divitiarum modus. Qui igitur
419 V, 34| cedit, si, ut sapiens poeta dixit, 'suis ea cuique fingitur
420 III, 23| operarii an quid homines doctissimi senserint? praesertim cum
421 V, 33| enim est hoc usurpatum a doctissimis (quorum ego auctoritate
422 III, 23| hercule narras; nam istum doctum et sapientem virum fuisse
423 V, 34| nihil faciat invitus, nihil dolens, nihil coactus.
424 III, 20| lubido in muliere ignota, dolor ad pauciores pertinet, quam
425 I, 12| innumerabiles alii (nam domesticis exemplis abundamus) cogitassene
426 VI, 46| quaesito, sic, qui videt domi tuae pariter accusatorum
427 V, 40| provinciarum, quam dura est domina, quam imperiosa, quam vehemens!
428 V, 40| Iudex vero quantum habet dominatum! quo timore nocentes adficit!
429 V, 40| potest? Quid? cum cupiditatis dominatus excessit et alius est dominus
430 V, 40| scire videntur, tamquam domini timentur. Iudex vero quantum
431 V, 33| cum ipse improbissimis dominis, dedecori ac turpitudini,
432 V, 35| ut mancipia, quae sunt dominorum facta nexo aut aliquo iure
433 V, 41| Nisi vobis universis.' Dominum mutare, non liber esse volt. '
434 V, 40| dominatus excessit et alius est dominus exortus ex conscientia peccatorum,
435 IV, 30| templa tenuisti, privatorum domos, aedes sacras incendisti.
436 VI, 44| quinquaginta sint filiae, tot dotes magnam quaerunt pecuniam.
437 V | leÊyerow kaÐ pçw ~afrwn douloj. ~
438 VI, 44| habet, pecunia est opus; duas, maiore; pluris, maiore
439 V, 39| 39] An eorum servitus dubia est, qui cupiditate peculii
440 VI, 48| divitissimus habendus sit, dubitet, quin in virtute divitiae
441 IV, 27| praedonum ille concursus et te duce latrocinium in foro constitutum
442 IV, 31| atque impii, quorum tu te ducem esse profiteris, quos leges
443 II, 18| terrarum unam urbem esse ducunt. Te miseriae, te aerumnae
444 Ded, 3| de quo loquor. Cato enim dumtaxat de magnitudine animi, de
445 I, 12| Curi sequebatur? quid? duo propugnacula belli Punici,
446 V, 39| nullam condicionem recusant durissimae servitutis? Hereditatis
447 | eadem
448 III, 23| domum stuprum intulerint, eandem esse labem lubidinis?
449 I, 15| rebus bonis habenda non est, eaque quo est maior, eo magis
450 | earum
451 I, 13| alicuius, qui marmoreis tectis ebore et auro fulgentibus, qui
452 I, 15| gloriando se et praedicatione ecfert? Atqui si voluptas, quae
453 VI, 46| qui denique omnia venalia, edictum decretum, alienam suam sententiam,
454 II | ÜOti aÈtãrkhw ¾ éretØ prÚw eÈdaimon¤an. ~
455 III, 21| libidine continuerit, in aliqua effuderit?
456 IV | PARADOXON IV.~ÜOti pçw êfrvn ma¤netai. ~
457 I | PARADOXON I.~ÜOti mÒnon tÚ kalÚn égayÒn. ~
458 VI, 52| nihil adpetunt, nulla re egent, nihil sibi deesse sentiunt,
459 VI, 43| haec utrum abundantis an egentis signa sunt?
460 VI, 44| appellabo divitem, cum ipse egere se sentiat?
461 I, 12| Brutum si qui roget, quid egerit in patria liberanda, si
462 VI, 45| istam paupertatem vel potius egestatem ac mendicitatem tuam numquam
463 VI, 49| deest an cui superat? qui eget an qui abundat? cuius possessio
464 II, 17| enim ego laboravi aut quid egi, aut in quo evigilarunt
465 VI, 42| dives? pro di immortales! egone me audisse aliquid et didicisse
466 | ei
467 V, 36| est; vocat, veniendum est; eicit, abeundum; minatur, extimescendum.
468 IV, 32| modo igitur tot legibus eiectus in exilium nomen exulis
469 | eiusdem
470 V, 41| Quid valet igitur illa eloquentissimi viri, L. Crassi, copiosa
471 VI, 51| cupidum pecunia est, non esse emacem vectigal est; contentum
472 III | PARADOXON III.~ÜOti ýsa tå èmartÆmata kaÐ tå katory‰mata. ~
473 | eodem
474 V, 34| ab ipso proficiscuntur eodemque referuntur, nec est ulla
475 I, 10| supellectilis ad delicias aut epularum ad voluptates.
476 I, 7| 7] In quo equidem continentissimorum hominum,
477 VI, 45| tueri sex legiones et magna equitum ac peditum auxilia possis.
478 II | PARADOXON II.~ÜOti aÈtãrkhw ¾ éretØ prÚw eÈdaimon¤an. ~
479 VI, 43| poscis, pacisceris, aufers, eripis, si socios spolias, aerarium
480 V, 41| magis quam sapiens oratio: 'Eripite nos ex servitute'? Quae
481 VI, 50| fortasse in huius saeculi errore verser? M'. Manilius patrum
482 Ded, 4| probarentur, an alia quaedam esset erudita, alia popularis oratio,
483 V, 33| perdidisse?) dictum est igitur ab eruditissimis viris nisi sapientem liberum
484 V, 38| Sunt (nam nos quoque oculos eruditos habemus); sed, obsecro te,
485 III, 25| is, qui aluit, is, qui erudivit, is, qui in sede ac domo
486 I, 11| tandem gradibus Romulus escendit in caelum? iisne, quae isti
487 II, 17| consecutus sum, ut eo statu essem, quem neque fortunae temeritas
488 | estis
489 III, 25| licet, nefas putare debemus. Etiamne in minimis rebus? Etiam,
490 | etsi
491 II, 17| civitate, ne recusanti quidem evenerit, non modo [non] repugnanti.
492 III, 20| nec enim peccata rerum eventis, sed vitiis hominum metienda
493 III, 20| verteris, unum est. Auri navem evertat gubernator an paleae, in
494 II, 17| aut quid egi, aut in quo evigilarunt curae et cogitationes meae,
495 V, 41| excelso et alto et virtutibus exaggerato sumus, nec debemus nec possumus;
496 II, 18| maleficiorum tuorum, te metus exanimant iudiciorum atque legum,
497 V, 38| contempsisset, utrum illum civem excellentem an atriensem diligentem
498 V, 41| Nos vero, siquidem animo excelso et alto et virtutibus exaggerato
499 V, 38| beneficiis usum barbatulos mullos exceptantem de piscina et pertractantem
500 V, 40| cum cupiditatis dominatus excessit et alius est dominus exortus
|